sosyal hassasiyeti olan şiirler

----------------kucuk adam-------------
kucuk adam
insanlar arasindaki
kuculerek baslardi
her yeni gune
sabah olmussa
gunes dogmussa
bu bile yeterdi
kuculmesine
kucuk bir mucize yeterdi ona
bir kusun otusu
bir cicegin acisi
iskalamamak icin en buyuk mutlulugu
dort elle sarilirdi dogan gunese
gulumseyen bir yuz butun safligiyla
doldururdu icine mutlulugu
sordum bir gun butun bunlari
sustu.
uzun uzun sustu.
sonra kaldirdi kafasini
dikti gozunu gozume
oyle soguktu ki bakislari
urperdi icim
korkuyu hissettim
iliklerime kadar
sonra bir gulumseme yayildi yuzune
anlamistim.rahatladim
"iste ogul" dedi "boylesine muhtaciz
bir cicege,bir kusa,bir guluse.
aramamalisin mutlulugu buyuk seylerde
mutluluk kusta,guluste,cicekte".

dunyanin butun varliklari yasta
dagi,tasi,kurdu,kusu hepsi yasta
hepsi olen arkadaslarinin yasini tutuyor
insanligin yasini
akan su,topraga iste bu huznu fisildiyor
prof. dr. sayin gunes acikliyor:
"yapilan otopsi sonucu merhumun olum nedeni bulundu:acgozluluk."
ordan soze filozof ruzgar dede karisiyor:
"insanoglu doganin bir parcasi oldugunu unuttu.
degisen dunyaya ayak uydurmaliyiz martavallariyla
kendi dunyayi degistirdi.
ama kibiri yuzunden bilemedi ki
doganin en guclusu ama tek guclusu degil.
sonucta da parcasi oldugu doga onu alasagi etti."
sunu da simdi soylemeliyim ki
ruzgar dedenin sozu epeyce dinlenir
mahlukatlar arasinda
bunu da dikkatle bakan gozlerden
sallanan baslardan ve oyle
sikca hareket etmeyen cinar in
yapraklarini sikirdatmasindan anladim.
tekrar soze karisti ruzgar dede
"ne o,yoksa buldugu kagit parcalariyla
her seyi satin alabilecegini mi zannetti"
tam o anda yukselen imam anka kusunun
sesi duaya davet etti herkesi
ve ugurlandi ebedi yolculuguna
insanoglu.

ustalara yine laf yok ama duygu ishali icindeki ergenin sosyal sorunlar uzerine kafa yorma denemesidir.
sevgiliye siirler - part two

durduk sozumuzde
ihanet etmedik dogan gunese
canimizi koyduk ortaya
kendimiz icin degil yemin ki degil
turku soyledik hep beraber
yarinlarin turkusunu
astilar bircogumuzu
hapislere attilar
yenildik,
daha bir azimlendik
yuregimizdeki umut
iste bu umuttu bizi ayakta tutan
yitirmedik
anlamadilar.