melih pekdemir’in kitaplarından birisidir.kitabın arka kapağında şunlar yazmaktadır:’’daha yeni sustu radyodaki her dakikadaki nostaljik müzik.telefon telesekrete bağlı ve televizyon kapalı.ben insanlığımı yaşoyorum dışarıdaki yıldızların içerideki aydınlığında.parmaklarım beynime hükmediyor, ellerim yüreğime el koymuş.gözlerim kulaklarımlabir söyleşide deme gitsin.ayaklarım her yere gidiyor hiç gitmediği halde.şimdi hiçbir şey hatırlamıyorum.ne güzel, sadece bakıyorum.şimdi hiçbir cevap sormuyorum, sağırlığımla mağrurum.vay vay insanlığıma vay yıldızlara vay aydınlığa.’’
sıradan ve sahici
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?