sevginin aşkın çığlıkları

(bkz: yarın yokmuş gibi skmek)

bu gercek bir neden, yaradılısın öyküsüdür...

sunu diyordu:
-güzellikler diyarı burası,cennet oglum,kızım bak bu şarap,mutlulugun o lethe nehrinin suyu gercekten gercek olan sey,bu değil mi?
+güzelliğin içimi ısıttı ama ben savas gördüm ve ölenler,sence gercek olan sen,anlarını yitirdiğin de nerdesin?
-oglum ben hep kapının yanında gülen yüzüm sense hep kapının önünden gecen somurtan babasın kapıyı vurarak calan mutsuz annesin sen filozofun erdemini kaybetmiş böğürtüleri sıkıntılı düşüsün,düşüncesisin!
+peki güzeller güzeli içimi ısıttınız ama sevgi hep olan mıdır?
-ah buna ne şüphe bunun için gökyüzüne bakman yeterli küçüğüm,sen kırlangıclara bakıp gülmelisin gülmek o kadar yakısır ki silüetine!
sen o kadar acsın ki bana o yüzden en cokta duymak istediğin duyguyum ben beni yasamak ve doyasıya içmek istiyorsun işte bak kapıya ve bana gül! gül ve gülmem senin içini sogmayan bir atese versin!

(bkz: imdaaattt)

bu baslık beni tekrar düşündürdü ve goethenin sözü aklıma geldi:

-bu kadar büyük bir sevgi günahtır!

(bkz: seni seviyorum)