seni seviyorum çünkü

seni cok seviyorum çunku bana veriyosun bende kendimi borçlu hissediyorum ve bu borcumu sana baglanarak senden faydalandıgı fark ettırmemeye calısarak kendim olmayarak sozde seni mutlu ederek geçiriyorum keske seni sevmeseydim de kendim olabilseydim.

posta gazetesinde köşe yazarlığı yapan mehmet coşkundeniz kişisinin net ortamında pek popüler olan bir şiiridir..

birisini sevmek için bir neden olması koşulunu barındırdığı için anlamsız bulduğum sözcük öbeği.

"beni neden seviyorsun" sorusuna güzel bir cevap..

seni seviyorum,
çünkü,
her sabah kalktığımda yaşamak için tek nedenim, sen varsın …
fakat seni sevmek için binlerce nedenim var …
seni seviyorum,
çünkü,
bu siyah beyaz dünyada tek renk sensin,
bir ressamın fırçasından çıkmış gibi …
ama alalade bir renk değil,
gökkuşağının her tonunu gölgede bırakan bir renk …
seni seviyorum,
çünkü,
bu soğuk günde içimi ısıtan bir esinti gibisin …
hafiften esiyorsun, iliklerime işleyerek …
sonra da kaybolup gidiyorsun, daha nereden geldiğini
anlayamadan …
seni seviyorum,
çünkü,
seni sevmekten başka bir şey gelmiyor içimden …
o kadar doğal ki bu duygu ruhumun derinliklerinde,
sanki doğduğumdan beri var …
sadece ortaya çıkmak için seni bekliyordu …

seni seviyorum,
çünkü,
sensiz bir yaşamı artık düşünemiyorum …
sensiz bu kuru dünyada yaşamaktansa,
ölümün soğuk nefesini öpmeyi
bir daha hiç seni görmemektense hayata arkamı dönmeyi
tercih ederim …
seni seviyorum,
çünkü,
ne zaman bir aşk şiiri duysam, mısralardan sen akıyorsun …
ne zaman eski bir şarkı gelse kulağıma,
gitar telleri arasından süzülen notalar, seni getiriyor bana …
seni seviyorum,
çünkü,
sen hep benimlesin …
gözümü kapatmam yeterli seni görmem için …
tatlı narin tenini …
seni seviyorum,
çünkü,
belki de ilk defa bir kadının kokusu beni çılgına çeviriyor
içimden odyseus’a türkü söyleyen deniz kızları da
onu aynı kokuyla baştan çıkarmaya mı çalıştılar acaba diyorum
seni seviyorum,
çünkü,
gözlerinin içinde binlerce yıldız,
gecenin karanlığını delip geçiyor …
bana bakarken kendimi yıldızlara tepeden bakıyor gibi hissediyorum …
sen seviyorum,
çünkü,
benliğim sana ait …
sen onu buruşturup çöpe de atabilirsi,
kalbine yakın bir yere de koyabilirsin …
tanrım !!!
o kalbine yakın bir yerde olmak istiyorum …
seni seviyorum,
çünkü,
sen sensin …
ama sen beni ben olduğum için seviyor musun
onu kim bilir …
seni seviyorum,
çünkü,
seni sevmeyi seviyorum …
seni koklamayı seviyorum …
sana dokunmayı seviyorum …
seni seviyorum,
çünkü,
saçların ellerimin arasından kayıp giderken,
dünyada cenneti bulmuş gibiyim …
bir an elimde tutuyorum o cenneti …
bir an sonra belki de tamamen ellerimden kayıp gidecek …
seni seviyorum,
çünkü,
ben hiç bir kadın için şiir yazmadım, bu hep tuhaf gelmişti …
ama şimdi senin için şiir yazmamak tuhaf geliyor …
seni seviyorum,
çünkü,
içimde bir umut var …
bu şiiri belki başucuna koyarsın …
kim bilir belki yanına da ‘’kırmızı’’ bir gül …
seni seviyorum,
çünkü,
tanrı çiçekleri yaratırken seni de onlarla beraber yaratmış …
papatyadan güzel,
zambaktan asil,
manolyadan tatlı,
gülden daha güzel kokulu …
seni seviyorum,
çünkü,
güzelliğine melekler imreniyorlar …
dünyada ise,
ölümlüler arasında galiba bir tek benim gibi bir iki şanslı
onu farkedebiliyor …
seni seviyorum,
çünkü,
ölene kadar, yok olana kadar seninle olsam,
bu herhalde bir ceza gibi gelir,
daha çok senle olamadığım için …
seni seviyorum,
çünkü,
senin tarafından sevilme fikri bile bir insanı hayatı boyunca
mutlu edebilecek kadar güzel ve asil …
seni seviyorum,
çünkü
seni anlatmak için mısralar yetmiyor …
düşünüyorum bir kış gecesi bunu yazarken,
acaba kaç şair senin güzelliğini anlatmak için binlerce mısra yazdı …
seni seviyorum,
çünkü,
senin gülümsemen güneşin doğuşu gibi,
insana her şeyi unutturuyor,
sadece seyredip tadına varma hissi uyandırıyor …
seni seviyorum,
çünkü,
bu kadar nedenden sonra bile seni ne kadar sevdiğimi anlatamadım