seni içimden terk ediyorum

seni bu boktan dünyaya terk ediyorum.

(bkz: seni boşalıyorum)

vay anasini,bu $iiri cok severdim demek ki kahraman tazeoglununmu$ yahu dedigim ba$liktir.



(bkz: ellerine saglik denmesi gereken ki$iler)

(bkz: defol)

(bkz: korkak)

kahraman tazeoğlu’nun ilk şiir ’kitabın seni içimden terkediyorum’da bulunun şiir.

icinden sevenlerin mahkus kaderi..

çıkarcı, şerefsiz haraket. dıştanda terk et dedirten olay.

sana içimden siktir çekiyorum; ama sen salak salak yüzüme bakıyorsun.

"dışımdan zırladığıma bakma"ile tamamlayası geliyor insanın.

edit: rahatsız edici bir ifade ayrıca.

olması gereken terk etme şekli.

karsımızdakı ınsanı nekadar terk edebıldıgımızı veya nekadar terkedemedıgımızı anlatan,kahraman tazeoglu ımzası tasıyan duygu yuklu sıırdır.

aynı zamanda 2005 yılında çıkarmış olduğu şiir kitabının adıdır.

aha bu da klibi.

http://tinyurl.com/2z63wp

kahraman tazeoglu $iiri.i$te sozleri.

binmediğim hiç bir otobüs
beklemediğim hiç bir durak kalmadı bu şehirde
gittikçe azalıyor hayat
neyi erken yaşadıysam
hep ona geç kalıyorum
sana göçüyorum her sonbahar
yolların çıkmıyor aşkıma
unuttuğun yağmurların adı saklımda
seni içimden terk ediyorum

susmaktan yoruldum
kuşlar ve şarkılar,
bu şehri terk edeli
efkar demliyorum gözlerimde
yaşlarımı,
yanağıma varmadan öldürüyorum
tam sancağımdan yaralıyorum kendimi
alnını yüreğime dayadığın güne bakıp
seni içimden terk ediyorum

ne unutacak kadar nefret ettin
ne hatırlayacak kadar sevdin
yıkık bir duvar kadar bile
pişman değilsin biliyorum
beni hep bulmamak için aradın
yanıldığımdın
yangınımdın
yangındın

sensizliğe yenilmek
sana yenilmekten zor olsa da
ardımda bir sürü "belki"ler bırakarak
seni içimden terk ediyorum

şimdi
içimde öldürecek bir anı bile bulamayan
iki yarım kaldık
tamamlayamadık bizi
elinden tutamadık yanlızlığımın
saçlarımı da uzaklarına gömdün

içimin mavisi senin okyanusundandı
al! geri veriyorum.
kilitleri hep yanlış kapılara vurdun
devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim
sana bensizliği terkediyorum

"yarime uzanmayan bütün dallar kırık" demiştin
aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi?

ne tuhaf değil mi?
içimi acıtan da sendin
acımı dindirecek olan da.
"ya öldür beni"dedim
ya da git benden.
içi bulanık bir sevdanın ucunda
seni kaybettim.
aldırmadın aldırmalarıma
bir gecede yakıp yarini
şafaklara sattın ihanetini
küllerime basanlar bile utandı yaptığından
işte soluk bir ömrün son nefesi
benden
içimden
terkediyorum.

tamamen copy paste allahima hamd olsun.