seni beklerken

sürekli duyduğum, iki eylemli cümle girişidir.

bir yerlere gönderdim seni, gittin,
görmek için geri dönüşünü, kapıdan girişini,
gittin : her şey eskidi, buruştu, kireçlendi;
erişilmez bir uzay boşluğu, bir buzul süre.

dışarıya bakıyorum çıktığın kapıdan :
bir şilep gövdesi, bir depo,birkaç vinç,
gelip geçen insanlar, uğultusu komşu denizin.

anladım birden, kendimi böyle kendimle denerken :
gitmemen geri gelmenden çok daha güzel,
ama seni beklemek de güzel, o da güzel.

(bkz: özdemir ince)