sarıl bana

saril bana


bu yasa geldim icimde bir cocuk hâlâ
sevgiler bekliyor surekli senden.
insanin bir yani nedense hep eksik
ve o eksigi tamamlayayim derken,
var olan asiniyor azar azar zamanla.

anamin biraktigi yerden saril bana.

anilarim kar topluyor inceden,
bir yorgan gibi gecmisimin ustune.
ama yine de unutus degil bu,
sizlatiyor sensizligi tersine.
senin kim oldugunu bile bilmezken.

sevgiden caydigim yerde daril bana.

(bkz: metin altiok)

barış manço’nun 1995’te çıkardığı "müsaadenizle çocuklar" isimli albümünden süper bir şarkı. barış abimiz yazarsa aha böyle yazar işte...

yıkılsın bütün duvarlar birer birer
açılsın bütün kapılar teker teker
yaklaş bana gel sokul bana

rüyama giriver bu gece
helalim oluver bu gece
koptu fırtına dört bir yanımda
ateşe at beni sar kollarınla
çok yorgunum sarıl bana
dokun bana ne olur

binlerce ok saplanıyor şu kalbime
alev alev ateşin yanıyor yüreğimde
yaklaş bana gölgem ol benim

rüyama giriver bu gece
helalim oluver bu gece
koptu fırtına dört bir yanımda
ateşe at beni sar kollarınla
çok yorgunum sarıl bana
dokun bana ne olur

gururumu aldım ayaklar altına
geldim kapına yüz sürmek için
haydi artık sen de sil göz yaşlarını
süslen boyan giyin benim için

elimde pembe mavi soluk bir çerçeve
tüm anılar sanki toplanmış hep o resimde
süzül oradan gel sokul bana

rüyama giriver bu gece
helalim oluver bu gece
koptu fırtına dört bir yanımda
ateşe at beni sar kollarınla
çok yorgunum sarıl bana
dokun bana ne olur

sokul bana
sarıl bana
yaklaş bana
dokun bana
sokul bana
sarıl bana

sertab erener’in sertab albümünden bir şarkıdır...

yüreğimi ezdi aşk, sığındım sana
bir ömür boyu kalsam senin yanında

fırtınalar vurdu aşk baharlarıma
bembeyaz hayallerim sarardı dalında

acımı sen, canımı sen kucakla
mavi; pembe; sabahlara hazırla

yüreğime aç yeniden boş bir sayfa
sarıl bana sıcağınla kucakla

ağlayan birinden duyulduğu, ya da ağlarken söylenildiği zaman insanın içini bi hoş eder bu söz..

insanın sarılacağı varsa da "amaaan" dedirtip vazgeçiren cümle.