salep

kis gunlerinin soguk havalardaki imdat cekici. fincanda, uzerinde tarsini ve buram buram buhari ile daha gorur gormez isinilmaya baslanir.

yanıp kavrulma tehlikesine karşın, tadına doyulmaz müthiş içecek.

bozanın kardeşi.

(bkz: sahlep)

orkidegillerin yumrusunun kurutulduktan sonra öğütülüp toz haline getirilmesiyle oluşur. toz halinin fiyatı çok pahalıdır. bu nedenle salep diye içmek için aldıgımız o maddelerin içinde şeker ve katkı maddeleri çogunluktadır.

bence, porno filmlerde kadınların suratına fışkırtıyorlar bunu. salep haricinde o görüntüde başka hiç bir şey öyle iştahla yalanamaz.

son bir kaç gündür ülkemizi, özellikle de istanbul’ u esir alan soğuk hava dalgasından haberdarsınızdır herhalde. bu soğuklar başlayınca doğal olarak kış mevsimi de başlamış oluyor insan için. bir sonbahar vardı ama bu sene pek görmedim onu ben. öyle sarı sarı yapraklar düşmedi kafama hiç. neyse, kışı da severim. işte asıl konu da bu; neden kışı severim? sabahtan beri düşünüyorum düşünüyorum hatırlayamadım sebebini. hatta tam sevmekten vazgeçiyordum ki aklımda geldi; ’salep’.

havaların soğuması, rüzgarın fırtınanın çıkması, kış mevsiminin kapıyı çalmadan içeri girmesi ve en önemlisi benim bu entryi girmem sebebiyle salep sezonu resmen açılmıştır efendim. rica ediyorum tarçınla tüketiniz.

hazirlari vardir bunlarin, paketler icerisinde. sütün icerisine katar kaynatir icersin. ha normal salebin tadinin yanina yakla$abilir mi peki? asla.

(bkz: tikveşli salep)