sakat erkeği yanina oturtmayan türbanlı modeli

simdi; "bedensel ozurlu" olmasi herhangi bir ayricaliga tabi tutulmasini gerektirmez kisinin, evet oncelikli olmasi gereken durumlar vardir fakat ayirimda bulunmak sanirim yapilabilecek en buyuk terbiyesizliklerden biridir. turbanli bayana gelince; dininin emirlerini yerine getirmektedir kendi inanc cercevesi icinde. demek oluyor ki erkegin bedensel ozurlu olmasi veya olmamasi bir sey- ne o erkek, ne de kadin icin- degistirmez, degistirmemelidir de zaten.

bugun kimse kimseyi modellemedi diyordum kendi kendime, nasil urkmu$um.

cok $ukur allahima.

birkaç ay değnekle dolaşmak onun değneksiz zamanlarından pek bi farkı olucağını göstermiyor...

yani değnek kullanmayan erkeğin yanında oturmasın ama değneği varsa yanında otursun çünkü o bir değnekli erkek...

kısacası farklı bir durum söz konusu değil...
yok eğer değnekli erkek erkekten sayılmıyorsa bu ayrıntı doğru bir ayrıntı

sadece başlarını değil bu insanlar düşüncelerini de herşeye kapamış bağnazlardır

aslinda bu garip türbanli birey sakat olan erkegi ’sakat erkek’ oldugu için degil, sadece ’erkek’ oldugu için yanina oturtmuyor. evet bunu anlamistiniz zaten. hayir yanina oturdugu zaman hemen sey mi etmis oluyor anlamadim, bu da yeni çikti galiba...

fakat asil anlatmak istedigim, erkegin sakat olmasi durumu daha da vahimlestirmiyor daha da çagdisi bir hale sokmuyor. sadece gereksiz bir detay’dan ibaret. bilgicimiz paylasmak istemis o kadar.

(bkz: vay amina koyim sayin seyirciler)
(bkz: sakat erkegi yanina oturtmayan pala bıyıklı insan modeli)

sakatlık mevhumunu tekrar sorgulatan insandır. modelini bilmiyorum. diesel de yakıyor olabilir, kurşunsuz da.

kınanası bir olaydır türbanlı olupta düşüncelerini dekolte yapamayan insanlıga aday bir modeldir.

karşılaşılması çok olası, gözleri islamiyet’i yanlış anlatanlar tarafından sımsıkı kapatılmış ve başını örterken beynini de örtmüş insanlık dışı kişidir.

karşılaşılmıştır da kendileriyle.

koltuk değneği ile yürümek zorunda kalan bendenizin başından geçmiştir. minibüste tek boş yer olan türbanlı bayanın yanına oturmak için topallanmış akabinde "öfke dolu bakışlara" ve "başka bir yere oturursana yer kalmadı mı?" sorusuyla karşılaşılmıştır.

minibüsteki diğer insanların "olmaz böyle şey", "anlayışlı ol." sözleriyle karşılaşan bayan yerinden kalkmış bütün yolculuk ayakta durmuştur.

anlayamadığım şey öpüp başına koyduğu kur’an’da geçenleri kavrayamadığını atlasak bile "insanlığı" nerede kalmıştır bu şahsın?

(bkz: bugün başımdan bunlar geçti sözlük)

ps: koltuk değneğini 2 ay içinde bırakacağım. houston’u rahat bırakın. sakatlığım dizimden. kalıcı bir şey değil.