başıma gelen ilginç bir olayın da, başrolünde oynayan, sabahları insanın kimi zaman, özellikle de kış aylarında kambur gibi midesini içeri çeke çeke tuvalete kaçmasına sebebiyet verdiren durum...
efenim, alt katta iki velet kıza sahip dayımlarla altlı üstlü oturmamızdan mütevellit, kız kardeşimle pek bir haşır neşir olan dayımın kızlarından, o zamanlar 2. sınıfa giden büyük kızı, sabahçı olarak okuluna gitmeyi beklediği bir sabah, nereden estiyse, bizim odaya girmiş ve de, uyanmak için uykusuyla savaş halinde olan bendenizin yatağına kadar gelmiştir. bir anda, karşımda onu görüp de irkilmemle, benim de yorganı birden açmamla, karşısında ereksiyon olayına girmiş, halasının oğlunu gören zavallı dayı kızı, o andaki duruma anlam verememiş,
+ nickullah abi o ne öyle?... demesinden sonra, ben de yerlerin dibine girme hissiyatına rağmen, direk hiç bir şey demeden, tek çözüm olan tuvaletin yolunu tutmuşumdur.
’’ulen sabahı köründe, gideceksin okuluna, ne işin var bizde velet. bir de kış günü, havalar soğuk, iç sütünü, hazırla defterini kitabını, bekle babanı, ısıtsın arabanın motorunu, annene el salla, okula hade yalla’’ demek isterdim şimdi olsa.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?