piyade

tüm dönem ordularının temel taşıdır (yapı taşı değil temel taşı). bütün birimler, taktikler ve stratejilerin en nihayet hedefinde rakibin/düşmanın piyadelerini bertaraf etmek (dolayısıyla zafere ulaşmak) vardır. topcu sınıfı piyadenin doğal düşmanıdır. ("modern ordu piyadeleri şehirler yada diğer çok nadir durumlar dışında tüfek atım menziline girmezler" demişti bir subay arkadaşım). hava kuvvetleriyse gelişen teknolojinin etkisiyle sadece topcu keşif kuvveti olmaktan, ana vuruş gücü olma konumuna gelmişlerdir.
sonuç olarak piyade sınıfı tüm dönem ordularının temel gücüdür (eski türkler hariç (bkz: süvari yoğun ordular)).
piyade olmadan zaferler pekiştirilemez yada nihayete erdirilemez.

jandarma komutanlarımın en çok küfrettiği rütbelilere sahip birlik. nedenini de anlamadım. gerçi trabzon daki müthiş güzel ve manzaralı birliği görünce ben de birkaç sallamış olabilirim dağ başında askerlik yapmış biri olaraktan.

balıkesir ili kepsut ilçesine bağlı bir köy.

tabanvay takılan asker tayfasıdır. en büyük dostları g3leridir. en çaresiz, en korunaksız ama yeri geldiğinde savaşın kaderini belirleyen bölüktür.

(bkz: piyade marşı)

babamın yıllarca sereflı meslegın en acımasızlarıdır. adam yonetme konusunda bır numaradırlar. cunku onlar her zaman en ondedır ve hep bole kalacaklardır. amma onlarında makara yaptıkları zaman vardır kı bunun en buyuk ornegı
"bitli piyade" olarak bilinirler.

asker cesidi.digerleri icinkomando sniper.sadece karada savasmaz.hava deniz gibi bölüklerinde piyadesi vardır.

hiyerarşi/ast-üst kavramının en çok belirgin olduğu sınıftır.