paragraf başı

didem madak $iiridir..

bir roman yazmaya ba$ladığım o gece için...

yalnız bırakma beni bu paragrafın ba$ında
bu bo$luğu bir masal doldurmaz
kanalizasyondan fırlar bir cadı,
ba$ını engizisyona çarpar...

ölürüz belki ikimiz de ucuz bir a$k romanının sonunda.
patlamı$ mısıra benzerdi senin mısraların
isınır ve patlardı
beyaz çiçekler açardın sonunda
bahar dallarının hatırına beni anla..

küçük bir tırtıl gibi büzü$tüm yatağımda
hep böyle uyudum yıllarca
sanırdım,
bir gün doğuracak beni bu yatak
son ve o en büyük sancıyla..

sanırdım..
tanrı bırakmı$ beni kocaman parmağıyla
bir yumu$ak çiçeğin ortasına
içimde bir kedi durmadan oynardı
parmak kızın dna sarmalıyla..

alice’den çalıntı gözya$larım
çiğ taneleri olurdu sabahları yastığımda.
ömrüm geçti bir çiçeğe benzemekle
hangi hayat süslendi senin için bu kadar..

paragraflarin sonunda olmasi gereken bo$luga verilen isim. yazilar o $ekilde cok daha okunakli oluyor. ilkokuldan bu yana bilinen bir bilgidir bu.