ne yazik ki ya$ayabilmek, hayatta kalabilmek, kafamizi bir cati altina sokabilmek, evimizde musluktan suyun akmasini temin edebilmek icin az veya cok miktarda para kazanmak zorundayiz. hayatimizi cogu zaman i$ hayatimiza gore duzenlemek zorundayiz. kimilerimiz $ansli bir kesim olarak sevdikleri ve keyif aldiklari i$lerle ugra$abilmekteyken, kimilerimiz mecburiyetten, ba$ka $ansi olmadigindan, evine ekmek goturmek zorunda oldugundan, $undan veya bundan, belki nefret ettigi, belki her gun kufur ettigi insanlik di$i $artlarda, insandi$i patronlarla cali$makta. sabahin korlerinde evden cikmakta, gecenin bir yarisi evine donmekte bir cogumuz. kendisine ayirabildigi tek zaman, ak$am yemegini tiki$tirirken iki satir televizyona bakmak cogumuzun.
cogumuz sadece kira ve faturaya cali$maktayiz. para biriktirmeyi, yatirim yapmayi aklimizdan bile gecirememekteyiz bir cogumuz. barinmanin bedeli cok agir bu ulkede.
evet. parayla mutluluk olmaz. ama parasiz mutluluk hic olmuyor ne yazik ki. para kazanmak zorundayiz.
para kazanma zorunluluğu
bu seneye kadar hicbir zaman kabul etmemistim bunu.ama hayatin parayla denklestirilmesinin onune gecmek bizim elimizde degil. 25 milyonu bir sidiye verebilmem icin, para kazanmam gerekiyor ne yazik ki.
(bkz: buyumek.)
modern toplumun ve bireyin icinde bulundugu zorunluluktur. zira insan onceleri kendisi icin para kazansa da daha sonra gelecek icin kazanmaya baslayacaktir. insan surekli gelecekte hayal ettigi daha iyiye ulasabilmek icin kazanmak zorundadir para, bunun baska bir yolu yoktur.
ozellikle cocugun olunca daha fazla hissedilen bir duygu..
her şeyin para ile/için/karşılığında/sayesinde karşılanabileceği öngörülen ve kabul gören ekonomiye dayalı dünya düzeninde, belirli bir noktadan sonra sırtlanmak zorunda kaldığımız zaruret hissidir.
gerçekte (ütopik olduğu düşünülse de) insanın paraya ihtiyacı yoktur. ihtiyaçlarını para ile karşılamaya şartlandığı için zihninde bunları özdeşleştirip parayı temel ihtiyaç hanesine yerleştirmiştir.
sadece para ile elde edilebileceğine inandığımız her şey "lüks"tür.
gerçekte (ütopik olduğu düşünülse de) insanın paraya ihtiyacı yoktur. ihtiyaçlarını para ile karşılamaya şartlandığı için zihninde bunları özdeşleştirip parayı temel ihtiyaç hanesine yerleştirmiştir.
sadece para ile elde edilebileceğine inandığımız her şey "lüks"tür.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?