pamuk arasında fasulye yetistirmek

bir cogumuzum egitim-ogretim hayatı boyunca yaptigi yegane bilimsel aktivitedir.
oncelikle fasulyeyi ıslak pamuk arasına koyarsın ve evin içindeki en karanlık kuytuya koyar filizlenmesini beklersin.daha sonra yeşil bir çıkıntı olur.bilimsel bir seyi basarmanın verdigi o sacma neşe olur tabi bir de.nese o cikinti zamanla uzar. sonra küçük bir yaprak çıkar.ve işi bir anda ticarete dokme planları yaparsın. artık kendi fasulyeni kendin yetiştireceksindir ve hatta satabilirsin bile.lakin acı gercegi fark etmen pek uzun surmez. evdeki o kotu kokunun fasulyeden geldigini anladıgın an bilim dunyasına ve hayallerine veda edersin.

(bkz: mendel de böyle başladıydı)

"hormonsuz domates bu konuda yorum yaptiysa,
bize soyleyecek soz dusmez" derim ben.