özdemir asaf

muhtesem bir sair. siirleri son derece basit gorulen, genelde kisa ama felsefi acidan inanilmazdir. eger baskasi olsaydim olmak isteyecegim uc-bes kisiden biri.

noktasiz

biri gelir sorarsa
sana beni sorarsa
gitti der misin
gittigimi soyler misin
gidiyorum ben sana
benimle gider misin.

kocaman

simdi kocaman denizlerde, kocaman gemilerde
neden yok kucuklugumuzdeki buyuklugumuz;
cocuklugumuzun bahcelerinde, o evlerde
kagittan gemilerimizi yuzdurdugumuz.
bir seyler mi kalmis cocuklugumuzda,
cocuklugumuzla cozdugumuz...


kolay


farkinda misin,
degilsin kendi bahcende.
kendinden degil,
kendini bu kendin sanisin

yalin

her seven
sevilenin boy aynasidir.
sevmek
sevilenin o aynaya bakmasidir.

siir

sana bu guzellikler bizden kalsin,
bugunlerden bir seyler bizden kalsin..
senden almak isterler,bizi soyle;
geleni bize gonder,bizden alsin.

turk siirinde esine az rastlanan ethika tipinde
siirler yazan buyuk usta.analsilamadigi kannatindeyim cunku doneminin cok onunde
isler yapmistir siiri yogun bir felsefe icerir ki bunu kisacik ethikalarla yapar bana gore aslimasi zor bir ustadir.en cok etkilendigi dusunur nietzsche dir ve buyuk bir dante hayrani oldugunu dusunmekteyim.


(bkz: nietzsche)
(bkz: dante)

kafiyesiz siirler yazan sairlerden bir tanesi...

(bkz: do)

(bkz: taslama)

(bkz: virgul)

(bkz: secim)

(bkz: islik)

(bkz: yalnizin durumlari)

(bkz: mum alevi ile oynayan kedinin oykusu)

(bkz: yuvarlagin koseleri)

essiz siirler yazar bu sairimiz.

(bkz: lavinia)

11 haziran 1923’te ankara’da dogdu. 28 ocak 1981’de istanbul’da oldu. asil adi halit ozdemir arun’dur. ilk ve ortaogreniminin bir bolumunu galatasaray lisesi’nde yapti. 1942 yilinda kabatas erkek lisesi’nden mezun oldu. istanbul universitesi’nde, once hukuk fakultesi’ne, sonra iktisat fakultesi ve gazetecilik enstitusu’ne devam ettiyse de 1947’de yuksek ogrenimini yarida birakti. bir sure sigorta produktorlugu yapti. ’zaman’ ve ’tanin’ gazetelerinde cevirmen olarak calisti. ilk yazisi 1939’da ’servetifunun-uyanis’ dergisinde cikti. 1951’de sanat basimevi’ni kurarak matbaacilik yasamina girdi. kendi siir kitaplarini basti. 1955’te yuvarlak masa yayinlari’ni kurdu.

ikilikler ve dortluklerden olusan ilk siirlerinde yogun bir soyleyis ozelligi goze carpar. insan toplum iliskilerine yonelik temalari konu edinerek dusundurucu bir siir evreni kurmustur. duygu ve dusunce yogunluguyla birlikte, alay ve taslama siirine egemen olan ogelerdir. insan iliskilerinin toplumsal ve bireysel yanlarini sen ben ikileminde vermistir. cok kullandigi sevgi, ayrilik, olum temalari, son donem siirlerinde giderek yerini kacis ve umutsuzlugun tedirginligine birakmistir.

siirin bir gorusu yansitmasi, bir iletisinin olmasi dusuncesinden yola cikmistir. yuvarlagin koseleri kitabinda siirin ve yazarin islevi konusundaki goruslerini dile getirmistir. bati siiri ve geleneksel turk siirinden yararlanarak verdigi bilesim sanatini zenginlestirip gelistirmistir.

Denizin Delisi

unutmak mi, delisin,
gitmesem de bekler orada deniz.
gelirsem bilmelisin
benim beklememdir burada deniz.
gitmek gibi gelecegim
denizin delisine.
delinin denizi gibi,
o ne kadar giderse.

ilk $iir kitabi ; (bkz: dunya kacti gozume)

(bkz: cirilciplak)

kelimeleri mukemmel kullanan en sevdigim lafi
’’damla kendini tamamlayinca damlar’’ olan sair.

olmeden once hastaligindan dolayi olucegini tahmin den ve yasadigi zaman dilimlerini uzatmak icin uyumayan ve geceleri cok gezdigini okudugum sair.

(bkz: ben degildim)