on küçük zenci

yaslarini alinca on buyuk zenci olacaklardir...

agatha christie’nin bana göre en güzel kitabıdır.191 sayfadır.


arka kapak yazısı için :
her birinin gizledikleri ve korktukları sırları olan on kişi,zenci adası’ndaki ıssız bir malikaneye davet edilirler.ancak malikaneye giden grubu bir sürpriz beklemektedir,ev sahibi ortalarda yoktur.

geçmişlerindeki karanlık sırlardan başka hiçbir şeyleri olmayan bu insanlar adada mahsur kalmışlardır.

konuklar bir süre sonra gizledikleri karanlık sırları birbirlerine anlatırlar.ve teker teker ölmeye başlarlar...

insanlar öldükçe kırılan, yok olan zenci biblolar. evde kaç kişi kaldıysa, o kadar saglam zenci biblo vardır.

ilk okuduğum ve hala her ayrıntısı aklımda olan agatha christie polisiye romanıdır. etkileyicilik sınırlarını zorlayan bir romandır, başlayıp bir solukta bitirilir.
kitapla özleşmiş şiir şöyledir :

on küçük zenci yemeğe gitti,
birinin lokması boğazına tıkandı.
kaldı dokuz.
dokuz küçük zenci geç yattı,
sabah biri uyanamadı,
kaldı sekiz.
sekiz küçük zenci devon’u gezdi,
biri geri dönmedi,
kaldı yedi.
yedi küçük zenci odun kırdı,
biri baltayı kendine vurdu,
kaldı altı.
altı küçük zenci bal aradı,
birini arı soktu,
kaldı beş.
beş küçük zenci mahkemeye gitti,
biri tutuklandı,
kaldı dört.
dört küçük zenci yüzmeye gitti,
birini balık yuttu,
kaldı üç.
üç küçük zenci ormana gitti,
birini ayı kaptı,
kaldı iki.
iki küçük zenci güneşte oturdu,
birini güneş çarptı,
kaldı bir zenci.
bir küçük zenci yapayalnız kaldı.
gidip kendini astı.
kimse kalmadı.

ayrıca bütün gece beynimde cinayet planları kurgulamamı sağlamışdır.

kesinlikle en guzel agatha christie romani.sonu insan ohaaaa dedirticek cinsten.gittikce artan heyecan da cabasi.