ölümçiçektir

cok korkuyorum eskiya.. cok.. beni birakma...
-korkma.. once topraga gideceksin..
sonra toprak olacaksin. sonra bir gul olacaksin..
o gule bir ari konacak.. o ari ben olacam...

ölümle düşer zehirli sarmaşığın tohumu ruhuna. ve gözyaşlarınla beslenir, büyür, sarar sarmalar gitgide tüm benliğini. sonra salar usulca zehrini, içinde tüketir seni. dışında, alayına inat o taze, o canlı yeşillikle. gidenin, hayata dair kutsal emaneti budur işte sana.. içte ölüm dışta çiçek..
(bkz: mekani cennet olsun)

olum çiçektir,ve gözya$ı gibi dikenleri vardır..
gidenin ardından dikenleri batar içinize..
her gun..her nefeste biraz daha....
gunden gune daha da çok kanatır avuçlarınızı..
hem öldürmez de ustelik,sadece surundurmekten ibarettir..

olumun cicek oldugunu belli etmektir cicegin ise taze kalmadigini belli ederken o cicegin solmasina bakmanizdir gunlerce dayanmaz . her sey gecer biz kaliriz sonra biz geceriz onlar kalir.


sabah olmustur artik gece ise coktan bitmis olur oyle arada.
bi bakarsin aradan yillar gecmis sen arkadan duamsi can cekisme sesleri duyarsin icindeki ayrilik tanrilari bagirir ’mezarin en yuksek yerde’ diye ardindan guzel mi guzel titremeler gelir bi bakmissin o sevdigin kisinin ustune baska cicekler de toplamissin hani bole soktugun anda canin sikilir da birisinin eline tutusturursun ya aniden
cingene cicegi gibi alalacele olur ya iste oyle olcaktir her sey.