ne söyleyecegini bilememek

nasıl söyleyeceğini bilemeyeceğinden dolayı susmanın akabinde söylenecek olan:
-ne söyleyeceğimi bilmiyorum.

susmayı bilmediğiniz takdirde akabinde saçmalamayı getirir.

mallamaktir. boyle kalirsin, duraksarsin. ozellikle yalan soyluyorsan sicmissindir. kem kum edersin.

bazen de kelimeler bi anlam ifade etmez. mesela bi cenaze evindesin ne diyebilirsin ki? ne desen sacma olur. uzulme mi diyeceksin? sacmalama, herkes olumlu mu diyeceksin? yumruga hazirlikli ol.

dumur olmak, ne yapacağını bilmemek, akabinde susmayı tercih etmek.

donup kalinan anlardir bunlar.karsindakinin bakislari tokmak olur kitlenir bogazinda.yutkunmaya calisirsin, aglamak, cigliklar atmak istersin ama nafile.. birakan sevgiliye,yarene gitme diyememek gibi.. gitmek istiyodur.kolay vermemistir bu karari ama kal diyemezsin ki..icinde firtinalar kopar, duydugun tek sey baslayan geri sayimin tiktaklaridir, diger tum sesler uguldamaya baslar etrafinda..sanki hersey durur o an..her yerin acimaya baslar,kendini suclarsin,olmek istersin,biseylere ihtiyacin oldugunu hissedersin ama ne oldugunu bilemezsin..kafani kaldirip baktiginda gorursun ki,demin candan bir parca olanin yerinde simdi kavak yelleri esiyodur..geri sayim bitmistir,o da gitmistir..bildigin tek siginak olan evine dogru yurumeye baslarsin.eve gelirsin,odana girersin ne oraya kadar nasil geldigin,ne taksiciye ne kadar verdigin kalir aklinda,sadece tek bir cumle donmeye baslar beyninin uyusmus kivrimlarinda "artik ben gidiyorum!" ne anlamini yargilayabilirsin o cumlenin o an, ne de neden ama diye neden dusunemedigini..tek mantik aradigin neden gitme diyemedegindir.birak gitme demeyi hic bir sey soyleyemedigin aslinda..giden nereye gitmistir bilinmez ama sen hep o anda o saniyede kalicakmis gibi hissedersin.gitme diyemedigin,ne soyleyecegini bilemedigin anda..farkedersin ki gucun kalmamis artik hic bir seye,ne onu durdurmaya,ne de hayattan baska bir sey istemeye..sonra hickira hickira aglamaya baslarsin,tek basina hissedersin kendini, hatta terkedilmis,gunlerce aglarsin belkide..odandasindir herseyini bilen tek sirdasin odanda..bir gun kapi acilir o an ama farketmezsin bile,iceri seni ne yaparsan yap asla terketmemis,seni karsiliksiz kendinden cok sevmis, aslinda seninde en cok sevdigin halde en cok uzdugun yegane insan,annen, girer iceriye..kahrolmustur.bakmaya kiyamadigi yavrusuna bunlari kim,neden yasatabilir ki? aglama der, ne olur aglama..o da ne soyleyecegini bilemez..aglama diyebilmistir sadece..ama kendisi de aglamaya baslar..seni cok seviyorum ne olur aglama der.onun icinde kolay degildir ama soylemistir.hissedersin ki o an en kutsal varlik olan anneler guclerini sonlarina kadar evlatlari icin kullanirlar.bu gucu onlara veren o yuce, karsiliksiz sevgileridir..ve son olarak anlarsin ki en saf, en masum en guclu sevgi sana en zayif an da bile guc verir..sen de o kadar cok sevmis olsaydin birakip gideni "gitme dur" derdin zaten..seni seviyorum derdin..acizligini suclamaktan vazgec artik ne soyleyecegini bilememek degil, bildigin halde soylememekten baska birsey degildi yasadigin.senin tercihindi,onun tercihiydi, yasandi,o gitti,bu film bitti..