melal

(bkz: üzüntü)

şairane bir sese sahip kelime.

nurullah genç’ten gelsin bir tane:

"saatlerin ardında hep kendimi aradim
bir melal zincirine takıldı parmaklarım
yeryüzünde seni bir görmüş de ben olsaydım "

(bkz: yağmur)


bir tane de erdem beyazıt’tan:

"bir de gencecik aşıkların yüreklerini bilirim
bir dolmuşta; yorgun şoförler için bestelenmiş
bir şarkıdan bir kelime düşüverince içlerine
karanlık sokaklarına dalarak şehirlerin
beton apartmanların sağır duvarlarını yumruklayan
ya da melal denizi parkların ıssız yerlerinde
örneğin hint okyanusu gibi derin
isyanın kapkara sularına dalan"

(bkz: sana bana vatanıma ülkemin insanlarına dair)

güzel kelime vesselam.

ism-i faili için; (bkz: melul)

çok büyük üzüntüyü anlatır. ancak kullanan sayısı oldukça az olduğundan ölmek üzere olan kelimeler arasında yer almaktadır kimi dil bilimcilere göre. halbuki o kadar güzel bir keliemdir ki, tınısından bile anlaşıdır taşıdığı anlam, ölmemelidir.

can sikintisi,sikinti,uzuntu,usanma gibi anlamlar iceren kelime...