malatya

doguda bulunan bir ilimiz.kayisisi ile meshurdur.plaka kodu 44’tur.

akcadag,arapgir,arguvan,battalgazi,darande,dogansehir,hekimhan,kale,kuluncak,poturge,yazihan ve yesilyurt ilcelerinin bagli oldugu,dogu anadolu bolgesinin en gelismis sehirlerinden biri.

elazigla yaptiklari ve yenildikleri mactan sonra ezeli rakiplerini yedirip icirip hareket edecek kadar bile hal birakmadiktan sonra bir guzel doven zeki millet

istanbul’dan giden biri icin kucuktur,hem de cok. bi kernek selaleleri vardir, baska da bir seyleri yoktur.

esi bulunmayan sehrimiz turkusune gore...

telefon kodu 422 olan ilimiz.

(bkz: kayisi)

(bkz: malatyaspor)

(bkz: malatya pazari)

fikrimce doğunun en iyi 3 ilinden biri,erzurum,antep,malatya

bir rivayete göre eşi bulunamayan kent.

ezanın türkçe okunduğu sıralarda ((bkz: ismet inönü )zamanları oluyor bu olay) (bkz: sarhoşun namesi dinlenmez) sözünü bende düşündürtmüş bir olay yaşanmış bir şehir. sarhoşun biri camii dibinde sızmıştır. sabah ezanını okumaya çıkan müezzin başlamıştır türkçe olarak okumaya.

-tanrı uludur. taaaanrı uluuuuuduuuuur !!..
-hocaağğ hocağğğ!! tanrı uludur.. o kadar uludur ki senide öyle ulutuur.

gidilip görülesi ve eğer imkan varsa hayran kalınası güzel, şirin bi o kadar da cezbedici memleket.

doğduğum, 6 yıl kaldığım ancak hiçbir yerini hiçbir şeyini hatırlamadığım, evet gitmek görmek istediğim şehir.
öğrendiğime göre nemrut’u sınırlarına katmak için yıllarca adıyaman’la çekişmiş, sonunda adıyaman’a vermek zorunda kalmış.

suanda sınırları içinde yaşadığım ve evime dönme isteğinin bir an olsun aklımdan geçmemesine sebep olan memleketim.istanbuldan buraya gelince suyu bi değişik geliyo ama yinede alışıosun. harbiden de bulunmuyo eşi. bi de bir ayrıntı wereyim ayaküstü. bir caddesi wardır kanalboyu denilir. o cadde boyunca mado ado udo kido hede hödö şeklinde bi dolu dondurmacı vardır. babam oraya "yalama caddesi" der ki yol boyunca bir cok "yalayan insan" modeli görülür.malatyadan sewgiler.

kapalı çarşı diye bilinen yer eskiden suçluları idam edilen yerdir.şimdi ise ibnelerin kaynadıgı yerdir.

pkk’nin hiç eylem yapamadığı güzel şehirlerimizden biri

beş yıl kadar kaldığım, güzel hatıralarla ayrıldığım ve güzel duygularla yad ettiğim şehir.

her iki tarafın cahilleri yüzünden elazığ la kanlı bıçaklı gibidirler.

sağduyu sahibi, aklı başında insanlar bu saçmalığa prim vermemektedirler.

istanbul’a goc furyasindan once merkez’in daha kulturlu ailelere ev sahipligi yaptigi soylenir. hatta buna bir saka ile de artik merkez’de merkez’li kalmadi herkez goctu denir.

ilginc ama turkiye’nin kendi halinde bir vilayeti’dir. haberlerde fazla olayi gorulmez. insanlari hakkinda soyle boyle hakaretler yoktur. memlekette sanki herkez fikir birligine varmis ve bir malatya’yi seviyoruz demistir.

dogu’daki bir cok sehre gore oldukca ileri goruslu insanlarin yasadigi ve modern diye tanimlayabilecegimiz bir sehir olan malatya; eski yillarda afyon uretimi ile bugun ise kayisi uretimi ile turkiye’de taninir olmustur.

ayrica insani eylenmeyi bilir. dedim ya hosgoruludur. eski yillarda malatya’da herkez birbirini tanirken malatya’nin bir kac delisi varmis. bugun hala gercek malatya’li birini bulursaniz size onlarin hikayelerini kahkahalar ile anlatir. sizi de kahkahaya bogar.

aslina bakarsaniz buraya dogu’daki ankara kaleside denebilir. malumunuz ulke 1984’den bu yana iyi seyler yasamiyor.

(bkz: dogunun parisi)
(bkz: 44)

battal gazi nin doğum yeri.