mahallenin namusu

genelde bir kızın üzerine yogunla$tırılmı$tır. ba$kalarının dar dü$ünceleri; kızın hayatının içine sıcar.

sanane halbuse. dimi.

nedense kıraathanedeki birkaç,kağıt oynayan emekli amcaların koruyup kolladığı namustur.

mahallenin üç beş bıçkın delikanlısının rajonunu belirlediği namus anlayışı.
mahalleden geçen yabancı erkeklerin pencerelere bakmasını yasaklarlar.mahalleden bir kızın erkek arkadaşını mahalleye sokmazlar.

eski zamanlarda yani apartman kültürünün içimize iyice işlemediği zamanlarda sıkça kullanılan kavram. bilhassa istanbul’da bir aile mahalleye taşınacağı zaman ilk önce orada oturanların nasıl karakterde olduklarını araştırırlarmış. mahalleye uyum sağlamak adeta bir zorunluluk haliymiş, ki bu hale uymayanlar dışlanır; dedikodusu yapılırmış. ahlaksızlığa kesinlikle izin verilmezmiş. ilber ortaylı nın osmanlıyı yeniden keşfetmek adlı kitabında çok güzel değinilmiştir bu konuya.