lost for words

zamanımı geçiriyordum can sıkıntısı içinde

gömüldüm bir kazan dolusu kine
işkence gördüğümü ve felce uğradığımı hissettim

bunun dışındaki her şeyin bekleyebileceğini düşündüm

sen zamanını harcarken düşmanlarınla
kin ateşinin girdabına kapılmış
hayal tünelinin ötesinde gerçeklik yitip gidiyor

gecenin içindeki gölgeler gibi

kendini önlemlere adamanın
hiç yararı olmayacak
çünkü sayılabilecek hiçbir güvenlik kalmayacak

doğru olan çıkıp gidince kapıdan

görüyor musun karanlığın günlerini soldurduğunu?

doğru mu yumruklarınla yerleri dövdüğün?
soyutlanmış bir dünyaya sıkışıp kalmışsın



asma büyürken kapının üzerine doğru
bu yüzden ben açıyorum kapımı düşmanlarıma
ve soruyorum silip temizleyebilir miyiz mazimizi diye

fakat onlar siktir olup gitmemi söylüyorlar
bilirsin başarmak kolay değil

pink floyd - the division bell albümünden.

i was spending my time in the doldrums
i was caught in a cauldron of hate
i felt persecuted and paralysed
i thought that everything else would just wait

while you are wasting your time on your enemies
engulfed in a fever of spite
beyond your tunnel vision reality fades
like shadows into the night

to martyr yourself to caution
is not going to help at all
because ther’ll be no safety in numbers
when the right one walks out of the door

can you see your days blighted by darkness?
is it true you beat your fists on the floor?
stuck in a world of isolation
while the ivy grows over the door

so i open my door to my enemies
and i ask could we wipe the slate clean
but they tell me to please go fuck myself
you know you just can’t win