birkaç saat önce bursa’da bir konser vermiş, sadece sesi bile başlı başına bir enstruman olan, efsanelerden fırlamış da kazayla modern çağa düşmüş gibi bir hali olan kadın. gözler kapanıp dinlenesi müziğinde onunla birlikte çalanların etkisini de es geçmemek lazım. ama nasıl kuvvetli, nasıl uçucu, nasıl nasıl bir sestir o. bilmem neden bende yüzüklerin efendisi çağrışımı yaptı. öyle uzak bir diyardan, çağdan gelme gibi. sanki yok olmuş veya azalmış, hırpalanmış bir topluluğun ardından yıkıntıların, cesetlerin doldurduğu alanlarda gezip ağıt yakan bir kadın gibi kimi zaman.
edit: nitekim yüzüklerin efendisi’nin soundtracklerine katkısı olmuş, ben de diyorum neden bunlar çağrışıyor.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?