little children

ronnie j. mcgorvey rolundeki jackie earle haley nin sergilemis oldugu oyunculuk da takdire sayandir. son hamlesi kendisi ile ilgili kanaatleri bir anda allak bullak eder. kotu ile iyinin nasil bu derece birbirine gectigine sasar kalir insan. annesi ile diyaloglari can yakar. noah emmerich in canlandirdigi, yasadigi mahalleden komsusu larry hedges ile yasananlar. kim kotu kim iyi karar vermek zordur. bir insani yargilamanin, kaliba sokmanin nasil beyhude bir davranis oldugunu, ufacik bir anda yasanan bir minik olayin butun yargilari ve kaliplari nasil alasagi ettigini gosterir.

hayati yasayanlar vardir, bir de yasayanlari ve yasadiklarini alip kaliplar uretenler ve ya ellerindeki kaliplardan uygun gorduklarine tikistirmaya calisanlar vardir. tercih meselesidir. bu da izleyici notudur.

son olarak da bir kac ay once hos ve memnun kaldigim bir tesaduf sonucu, sans eseri baska bir film diye aldigim dvd nin icinden bu film cikmistir. ve iyi ki de cikmistir. seyredilmesi tarafimdan tavsiye edilen bir filmdir.

tom perrotta’nın aynı adlı romanından uyarlanan ve başrollerini kate winslet, jennifer connelly ve patrick wilson’ın paylaştığı film. filmin yonetmeni in the bedroom’dan hatırlayacagınız todd field, todd field aslında oyunculuktan gelme bir yonetmen, ilk filmi in the bedroom akademi’den, izleyicilerden ve elestirmenlerden cok olumlu elestiriler almıs ve oscar pazarlamasındaki hatalar yuzunden oscar’ı kacırmsıtı, kıl payı.

filmin yapımcıları, yonetmeni ve oyuncuları oscar’a goz kırpan isimler, ve akedeminin roman uyarlamalarından haz ettigi gercegide suphe goturmez, son olarak yonetmenlik gayet klasik ve barılı bu yonleriyle bu seneki oscarlarda en iyi film ve yonetmen dail yine sansı bulunuyor. en buyuk kozu ise suphesizki sahane bir performans ortaya koyan kate winlest’a gelicek en iyi basrol kadın oyuncu adaylıgı ve kate winslet bu adaylık ile altın heykelcigi dorduncu kez kucaklayabilir.

film blue velvet ile baslayan amerikan banliyosu elestirisi kervanına katılmıs gibi gorunsede aslında yan dal olarak ilerleyen pek cok hikeye ile saglam bir elestirsel yapı barındırıyor. yonetmelik gercekten cok sade ve bir o akdar da guzel, tek eksik kalan yanı yardımcı oyunculukların biraz geri planda kalması, zira jeniffer conelly’de bu saglam filmi destekleyebilseydi gercekten modern bir klasik olabilirmis film.

son soz olarak eger hala gitmediyseniz gitmenizi oneririm ve gelecek muhtemel oscarlara da cok sasırmayaın derim, eger bu sene oscarlar martin scorsese’ye bir saygı durusu seklinde gerceklesmesse bir iki oscar alma sansı cok yuksek filmin. filmin cok hızlı bir teposu ve kurgusu yok bu yuzden agır baslı bir film izlemeyi goze alabilenler, sıkılamyacaklar giderse filmden alacakaları hazzı ikiye katlayabilirler, ama kesinlikle atlanmaması gereken guzel bir film. sanırım ikinci filmi ile de guzel elstiriler alan yonetmen todd field tamamen oyunculgu bırakıp yoentmenlige soyunacak, artık ona sadece bir yonetmen diyebiliriz rahatlıkla...