ilkokulda öğrenciler birbirlerinin hatıra defterine yazı yazarken bu kavramı sıkça kullanırlardı. kağıdın köşesini kıvırıp, üzerine de ’kırmızı kar yağınca aç’ yazarlardı.
eee tabi yazı görüldüğü an kıvrılmış kağıdın altına bakılırdı ve muhtemelen; ’niye açtın’ yazardı ya da daha iyimser olarak gülücük falan çıkardı.
yani ne bekliyorduk ki. bi aşk itirafı mı... tamam, kabul, itiraf ediyim, ben aşk itirafı beklerdim. ama sonu hep hüsran, hep hayalkırıklığı... hey gidi günler hey...
kırmızı kar yağmasi
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?