kendini vazgeçilmez sanmak

vazgecilmez olabilmenin yolu ; vazgecmemekten gecer.

(bkz: mezarliklar vazgeçilmez insanlarla doludur)

-ben senden ayrılmak istiyorum.
+nasıl yani?
-yani, terkediyorum seni. (ayağa kalkar, kapıya yönelir)
+dur..
-(döner bakar)(içses: tabi vazgeçemez benden)
+dur, sana bir taksi çağırayım.
-höynk?

sevgilisinin ondan vazgecemeyeğini düşünerek her haltı yapan sonnda da kendisini bu kadar seven bi insanın nasıl bu denli soğudunu ve bunn sorumlusunun kendi oldunun farkına vararak kendini yerden yere vuran insan sendromu...

du$ulen en buyuk yanli$tir bu emin ol. birisi ile birliktesindir, sana a$iktir besbelli ve sen ona diledigin her $eyi yaptirirsin. her turlu $imariklik, her turlu saygisizlik sende ama eleman sana a$ik ya, her $eyine katlanir, bir dedigini iki etmez.

uzun bir sure devam eder bu durum ve sen bu uzun surenin cook daha uzun olacagindan o kadar eminsindir ki, gozlerini acip ufak ufak degi$meye ba$layan $eylerin farkina bile varamazsin.

ve tanananam!

o kacinilmaz gun gelir, a$k biter sevgi biter her $ey biter ama sen kicina yedigin tekmeden sonra anlarsin bunlari. o kadar $imarmi$sindir, o kadar kendini vazgecilmez gormeye ali$mi$sindir ki "nasil olsa geri donecek" diye beklersin bir iki gun, keyfini bile bozmazsin. geri donen falan olmayinca once biraz urkmeye ba$larsin, sonrasinda ancak resmin tamamini gorebilirsin ama i$ i$ten gecmi$tir artik. tebrik ederim, artik yalnizsin.

beraberinde ömür boyu yalnız kalmayı getirebilecek sapkın düşünce.

(bkz: hülya avşar)

(bkz: götü tavan yapmak)

"yüzde doksanından fazlası şu an mezarlıklarda yatmaktadır" sözünü hatırlatan olgu.