keci boynuzu

temel in meşhur fıkrasında, özel hayatına gönderme yaptığı hayvanın boynuzları ...

o göz godoş bir mavi
güneşi dönünce sağdan ikinci
nerde sabah orda akşamın evi
süpür sefa kırkikindi gelince

kolay değil tavlamak bulutları
ozanı var hoyratı var toyu var
usul usul güzellikle ökse otları
göz etmenin raconu var yolu var

heyt bu göklerde dönen alışveriş
pazar ola seyren ola gün ola
uçucular taze haber getirmiş
okuturlar fenikeli rüzgarlara

düz bezlere çizilmiş piri reis
çağ eski bir hartadır benim gönlüm
şu mavi noktalar var ya seviştiklerimiz
işte şu gözgöze geldiğimiz gün

dün gece bir sirk gördüm düşümde
midilliler sonra safkan kısraklar
halka olmuş dönerler sol döşümde
üstlerinde alyuvarlı çocuklar

açıktan geçti bir kız bisiklet
tahtaboşta güngörmeyenin oğlu
bu türkü kimvurdulara kısmet
yıldızların arasında bir keçi yolu
.

can yücel

bitki olanı;
(bkz: keçiboynuzu)

pekte guzel kokmayan yesil fasulyeyi andiran bir tur tanimsiz bitki....

(bkz: keci boynuzu pekmezi)

bir demet tiyatro’da kudbettin karakterinin surekli yedigi sey.

(bkz: keci)

pekmezi yapildigi takdirde bircok hastaliga deva olan yabani meyve.

kurutulmusu makbul olan yiyecek. sindirim sistemi bozukluklarinda, dis ve dis etleri rahatsizliklarinda fayda sagladigi bilinen yiyecektir, e tadi da fena degildir hani.
(bkz: doya doya yiyin gayri)