karşılıksız

bir gün bir çocuk eve de gelmiş kimse yok
açmış bakmış, hayır dolaba değil hayatına
ne çok hırpalanmış
acısını hep aşktan çıkarmış
kırmış kırmış ve
kırılmamayı başarmış

belki biraz belki biraz
beni sevseydin hallolurdu her şey
ben tutardım hep elinden
sarıp seni sarmalardım
pamuk gibi insanım

belki biraz belki biraz
beni sevseydin hallolurdu her şey
ben tutardım hep elinden
ama kaçtın benden ve herkesten

sana kavuşmak için dağları değil
ama kendimi aştım
beni fark edersin diye dilekler tuttum
hatta yalvardım
nasıl böyle buz gibi oldun
anlatmazsın anlatmazsın
ben de sana bu şarkıyı yazdım

(bkz: melis danişmend)
(bkz: biraz gülmek istiyordum)

günümüzde tek yaşam alanını çek formunda yaşatan kavram.

maddi ve ya manevi bir kar$iligi olmayan.

sozlukteki ba$liklarda cumle icinde bile kullanilmayisindan a$iri derecede killandigim, menfaat dunyasi gercegini yuzume ve yuregime bir kere daha haykiran, insanliga bagladigim umudun kar$iligini bulamadigi bir ba$ka an.

karşılıksız sevebilmekse sevda
gerçek seven küle dönmüş her çağda
elim kolum bağlanmışsa kıyında
seydunayım gebermişsem kıyında
sana olan sevdamdandır bilesin

buradaki karşılıksız tamamen karşılıksızdır.sadece umut vardır.umut bitmez,umudum bitmez.bitmeyecek.

(bkz: bilabedel)