iste yine gidiyorum

işte yine gidiyorum
gözyaşlarım akıp boğmadan bu şehri
iste yine gidiyorum çınarlar
bir çifti bir sehre güzel demeye yeter
yine sana kalıyor, yine sana kalıyor

yanaklarında dört mevsim badem çiçekleri
başlasam sanki onlar da ağlayacak
binbeşyüz yıldır hâlâ çocuk kale burçları
yine sana kalıyor, yine sana kalıyor

okulunun duvari sana kaliyor
oturup söylesirsin çevreni mutlu edesin diye
ben hep yabancısı bu şehrin
sana doyasıya bakamadan gözlerim
işte yine gidiyorum

işte yine gidiyorum
binbir rüyanın oynastığı çiniler
biri olsun gecelerimi paylaşmadan

gözyaşlarım akıp boğmadan bu şehri
işte yine gidiyorum çınarlar
bir çifti bir sehre güzel demeye yeter
yine sana kalıyor, yine sana kalıyor

yine bana sensizlik kalıyor
yine sana sessizlik kalıyor


(bkz: yeni türkü)