ihsaniye
afyonkarahisar ili hocalar ilçesine bağlı bir köy.
afyonkarahisar, aynı isimli ilin merkezidir. mermercilik ve gıda sektöründe türkiye içinde ve dışında isim yapmıştır.
m.ö. 6. yüzyılda pers egemenliğine giren afyonkarahisarı büyük iskender fethetti. onun ölümünden sonra selevkos ve bergama krallıklarının egemenliğine giren topraklar, daha sonra roma imparatorluğu topraklarına katıldı. kutalmışoğlu süleyman şahın fethiyle ilk kez türk egemenliğine giren topraklar, 1. haçlı seferi sırasındaki hristiyan egemenliğininden sonra alaaddin keykubat tarafından yeniden türk yönetimine alındı. 13. yüzyılda germiyanoğulllarının egemenliğinde olan bölge, osmanlı sultanı i. bayezit tarafından 1392de alınan şehir, 1402de anadoluyu işgal eden timurdan dolayı osmanlı şehzadelerinden birine verilmesiyle osmanlı egemenliğinden kısa süreliğine çıkmıştır. büyük taarruz burda başlamış olup ege bölgesinde yunan işgalinden ilk kurtarılan yer olmuştur.
kurtuluş günü 27 ağustostur.
evliya çelebi seyahatnamesinde afyonkarahisardan şöyle bahseder;
“ "buraya karahisar’ı sahip derler. sultanlık defterinde böyle yazılıdır. sancak bey iki tuğludur. uleması çoktur. halkı gayet iyidir. kalede üç buğday ambarı ve cephane hazineleri ve 78 adet su sarnıcı vardır. kapıları daima kapalı durur. yılanı ve çıyanı gayet çoktur. kimseler yoktur. daire biçimindeki kale çevresi iki bin adımdır. etrafı köy ve kasabalar, bağ ve bahçelerle süslüdür. bu üç kale kapısından yukarı ve aşağı ne at nede katır inip çıkabilir. orta hisarın kapısı kıbleye karşıdır...
bu şehrin hangi evine girersen bir saray görünür. misafirhanesi ve haremi ayrıdır. geniş avlular içindedir. mükellet ve müzeyyen imaret camisi burma minarelidir ki misli bursa şehrinde ola... hastalara şifa veren bir hamamı, yetmiş hücreli medresesi vardır... yedi tekke vardır... beş hamamı vardır... iki çarşısı vardır... saraçhanesi hiçbir diyarda yoktur... burada işlenen besatları hiçbir diyarda işlenmez... zira karahisar köselesi, sahtiyan ve gönleri pembeye çalan renktedir. yüz dükkânlık tabakhanesinde üç bin kişi çalışır. dükkânları şehrin dışında, derenin iki kenarındadır. ayrı cami ve mescitleri vardır. on dokuz tüccar hanı vardır... çarşı pazarı öyle kalabalıktır ki, insan insanın omzunu sökemez. zira büyük şehirdir ve çevresi gayet mamur kasabalardır. nimetleri çoktur. gayet mümin kimselerdir. amma halkının rengi sariya meyyaldir. zira bu bölge afyon bölgesidir ve ekseriya afyon tiryakisidir. havası ve suyu güzel olduğu için nane çöpü gibi, lades kemiği gibi arık âdemler değillerdir. bütün halk çuha, ferace ve kontoşlar giyerler. âlim ve zenginleri samur ve sof ferace giyip gezerler. halkı ekseriya mevlevi olduğu için külah üzerine beyaz sarık sararlar ve cümle beyaz çarşaf bürünürler... halkı gayet zekidir. okumuşu ve düşünürü çoktur... bu şehir münevver ve ruhani bir şehirdir. insan bu şehre girince, kalbi, gözü açılır, bağ ve bahçelerinde gamı dağılır, canına can gelir..."
http://tr.wikipedia.org/wiki/afyonkarahisar
m.ö. 6. yüzyılda pers egemenliğine giren afyonkarahisarı büyük iskender fethetti. onun ölümünden sonra selevkos ve bergama krallıklarının egemenliğine giren topraklar, daha sonra roma imparatorluğu topraklarına katıldı. kutalmışoğlu süleyman şahın fethiyle ilk kez türk egemenliğine giren topraklar, 1. haçlı seferi sırasındaki hristiyan egemenliğininden sonra alaaddin keykubat tarafından yeniden türk yönetimine alındı. 13. yüzyılda germiyanoğulllarının egemenliğinde olan bölge, osmanlı sultanı i. bayezit tarafından 1392de alınan şehir, 1402de anadoluyu işgal eden timurdan dolayı osmanlı şehzadelerinden birine verilmesiyle osmanlı egemenliğinden kısa süreliğine çıkmıştır. büyük taarruz burda başlamış olup ege bölgesinde yunan işgalinden ilk kurtarılan yer olmuştur.
kurtuluş günü 27 ağustostur.
evliya çelebi seyahatnamesinde afyonkarahisardan şöyle bahseder;
“ "buraya karahisar’ı sahip derler. sultanlık defterinde böyle yazılıdır. sancak bey iki tuğludur. uleması çoktur. halkı gayet iyidir. kalede üç buğday ambarı ve cephane hazineleri ve 78 adet su sarnıcı vardır. kapıları daima kapalı durur. yılanı ve çıyanı gayet çoktur. kimseler yoktur. daire biçimindeki kale çevresi iki bin adımdır. etrafı köy ve kasabalar, bağ ve bahçelerle süslüdür. bu üç kale kapısından yukarı ve aşağı ne at nede katır inip çıkabilir. orta hisarın kapısı kıbleye karşıdır...
bu şehrin hangi evine girersen bir saray görünür. misafirhanesi ve haremi ayrıdır. geniş avlular içindedir. mükellet ve müzeyyen imaret camisi burma minarelidir ki misli bursa şehrinde ola... hastalara şifa veren bir hamamı, yetmiş hücreli medresesi vardır... yedi tekke vardır... beş hamamı vardır... iki çarşısı vardır... saraçhanesi hiçbir diyarda yoktur... burada işlenen besatları hiçbir diyarda işlenmez... zira karahisar köselesi, sahtiyan ve gönleri pembeye çalan renktedir. yüz dükkânlık tabakhanesinde üç bin kişi çalışır. dükkânları şehrin dışında, derenin iki kenarındadır. ayrı cami ve mescitleri vardır. on dokuz tüccar hanı vardır... çarşı pazarı öyle kalabalıktır ki, insan insanın omzunu sökemez. zira büyük şehirdir ve çevresi gayet mamur kasabalardır. nimetleri çoktur. gayet mümin kimselerdir. amma halkının rengi sariya meyyaldir. zira bu bölge afyon bölgesidir ve ekseriya afyon tiryakisidir. havası ve suyu güzel olduğu için nane çöpü gibi, lades kemiği gibi arık âdemler değillerdir. bütün halk çuha, ferace ve kontoşlar giyerler. âlim ve zenginleri samur ve sof ferace giyip gezerler. halkı ekseriya mevlevi olduğu için külah üzerine beyaz sarık sararlar ve cümle beyaz çarşaf bürünürler... halkı gayet zekidir. okumuşu ve düşünürü çoktur... bu şehir münevver ve ruhani bir şehirdir. insan bu şehre girince, kalbi, gözü açılır, bağ ve bahçelerinde gamı dağılır, canına can gelir..."
http://tr.wikipedia.org/wiki/afyonkarahisar
kocaeli nin golcuk ilcesine bagli beldesi.
afyon ilinin bir ilcesi
beldeleri:
(bkz: ayazini)
(bkz: bozhüyük)
(bkz: döger)
(bkz: gazlıgöl)
(bkz: gazlıgölakören)
(bkz: karacaahmet)
(bkz: kayıhan)
(bkz: yaylabagı)
beldeleri:
(bkz: ayazini)
(bkz: bozhüyük)
(bkz: döger)
(bkz: gazlıgöl)
(bkz: gazlıgölakören)
(bkz: karacaahmet)
(bkz: kayıhan)
(bkz: yaylabagı)
güzel memleketim tokatın şirin bir köyü.
mersine mübadele yoluyla gelenlere verilen evlerle kurulan mahalledir. ismi de ihsan etmekden gelmektedir.
bursada bir zamanlar bataklik olan yerde oluşmuş son dönem yerleşim yerlerinden biri.güzeldir doğru ama temeli sağlam değildir maalesef...
bursada düzenli kentleşme olan yegane semtlerden biridir.pek çok eğlence mekanı bulunabilir, buna rağmen huzurlu bir yer olması da cabasıdır.
mersinin ilk mahallerinden biri.
şabaniye gibi bir şey olsa gerek.
ülkemizde en sık karşılaşabileceğimiz yer isimlerinden bir tanesidir. benim bildiğim üsküdar’daki ihsaniye mahallesi’nin yanı sıra izmit, afyonda ihsaniye ilçeleri vardır.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?