ihlamur bardağını yana itince
ba$ını kaldırınca ıslak saç kokusundan
olgun bir kayısının içeriğidir sende
senin gözlerin.
dün ak$am yere serili gölgen
bu ak$amki gölgenle üstüste
cebinde bir avuç ayçiçeği
geri donmu$ dünden nasıl döndüyse.
mutluluğun sana verdiği tatili ya$ıyor
bir açılıp bir kapanıyor kirpiklerin
bilmem alınır mısın söylersem
unutulmu$ bir çirkinlikten ba$lıyor güzelliğin..
(bkz: edip cansever)
ıhlamur bardağını
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?