ibranilere mektup

(bkz: incil)

mektubun içeriği;

yazarın ilk sözleri iletmek istediği bildiriyi özetliyor; tanrı eski zamanlarda peygamberler aracılığıyla birçok kez ve çeşitli yollardan atalarımıza seslendi. bu son çağda da her şeyin mirasçısı olarak belirlediği ve aracılığıyla evreni yarattığı kendi oğluyla bize seslenmiştir. ibraniler özde tanrı oğluna ilişkin bir mektuptur. yazar, oğul’u meleklerden ve musa’dan üstün gösterir. zayıflıklarımızı bilen, kendisini bir kere kurban edip günahı ortadan kaldırmak için çağların sonunda ortaya çıkan ve kendisinin aracılığıyla tanrı’ya yaklaşanları tamamen kurtarabilen baş kahin o’dur. baş kahin olarak ortaya çıkması, kutsal yasa’da değişikliği gerekli kılıyor; yeni bir antlaşma eskisinin yerini alıyor. bu yeni antlaşmaya göre tanrı diyor ki, yasalarımı onların zihnine işleyeceğim, yürekleri üzerine yazacağım. ben onların tanrısı olacağım, onlar da benim hakım olacaklar. kötülüklerini bağışlayacağım, günahlarını artık anmayacağım. isa, tanrı’nın huzuruna giden yeni bir yol açtı. biz de tanrı’ya güvenle yaklaşabiliriz.

mektup ayrıca tanrı’dan uzağa düşmek tehlikesiyle ilgili uyarılar içerir. iman olmadan tanrı’yı hoşnut etmek imkansızdır. ifadesinin yer aldığı 11. bölüm iman konusunda eşsiz bir bölümdür. imanda örnek alınacak erkek ve kadınlardan söz ediliyor. bunlar öyle kişiler ki, tanrı, onların tanrısı olarak anılmaktan utanmıyor.
mektubun son bölümü uygulamaya yönelik öğütleri içerir.

sonraki mektup;

(bkz: yakup un mektubu)