hz muhammed e muhammed demek

ki$inin dini ve peygamberi gectim, o dine ve o peygambere inanan bireylere kar$i yapmi$ oldugu en buyuk saygisizliklarindan birisi.

inanirsin inanmazsin o ayri mesele, ancak dunya nufusunun hic de yabana atilmayacak bir kisminin peygamberi olarak sevdigi, saydigi ve inandigi bir insana askerlik arkada$inmi$ muamelesi yapmak, sifatini gormezden gelip ismi ile hitap etmek ve sirf marjinal bir hava yaratmak ugruna ve sirf tepki toplayabilmek adina boyle bir saygisizligi kendisine hak gormek, toplumdaki en cahil insanin dahi yapmayacagi denli buyuk bir kor cehalet ornegidir.

hele hele abdullah ocalan’a bile "sayin" ibaresi ile hitap edilen bir ulkede, bu ve benzeri uc noktalardaki hitaplarin altinda dalginlik yahut saflik aramak mumkun degil. $ahsi kanaatime gore yapilan bu soylem sadece ve sadece marjinalligi gotunden anlamak ve "ilgiyi uzerimde toplayayim da yolu yordami onemli degil" gibi zehirli bir du$unce tarzinin di$a vurumundan ibarettir ki bunu yineliyorum uzerine basa basa, toplumun icerisindeki en kara cahil bireyin dahi alet olmayacagi bir du$unce tarzidir.

bu $ekilde toplanilan ilginin en kisa zamanda misli $ekilde saygisizliklarla bireyi bulu$turacagi da hic sekmez bir realitedir.

saygısızlık ifadesi
yüksek makamda olan birine sayın,efendim,beyefendi gibi lafızlarla hitap ederken önderimiz dediğimiz peygamberimize muhammed demek kendini bilmezliktir.

neden saygisizlik oldugunu anlamadigim demedir. elcilik disinda normal bir insan oldugu kabul edilen birisine hazreti demezsek dinin mantigina gore gunah mi isliyoruz? o degil de muhammed’e muhammed denemeyecegini gormus olduk boylece. kardesim inanmiyorum hazreti demek zorunda degilim, muhammed deyince kufur de etmiyorum, ee nesi var bunun? hazimsiz ve elestiriye acik olmayan toplum bunu diyenleri taslar.

kitap okuyup da bilginlerin bilgeliğini görmeyenler, harflerin tutsağıdır.

hazreti kelimesi huzurunda bulunulan saygin kisi anlamina geldiginden kisiden kisiye degisen soylemedir. dinen aslinda hicbir olayi yoktur. tarihyazinimciliginda daha sonra hazreti kelimeleri konmustur. siz muhammed’e ebubekir’in "ya hazreti muhammed" dedigini mi saniyordunuz yoksa?

inansın inanmasın, bu tabiri kullanan kişi için saygı ifadesidir. her toplum kendi zamanının gerektirdiği tabirlerle anmıştır böyle büyük şahsiyetleri. inanmayan birisi hazreti demiş dememiş farketmez. neticede inanmıyor. ama inanan onu seven insanlar zaten bu tabiri kullanmaktan zevk almışlardır. bu devirde olanların elinden gelen bu. o devirde yani islamiyetin ilk yıllarında yaşayan müslümanların elinden gelen de şuydu:
"anam babam sana feda olsun ya rasulallah". bu hitap tarzını bi hazreti demeyi beceremeyen(!) hazret-i ebu bekir de kullanmıştır.

kaynak:

http://www.diyanet.gov.tr/yayin/basiliyayin/yweboku.asp?sayfa=19&yid=25

inanmayan birisinin muhammed’den bahsederken yaptığı eylemdir. "muhammed yavşağı" gibi saygısızca, çirkin bir kullanım değildir ayrıca. saygı elbet duyulur, zerre inanç olmasa da kişide, bir inanan yanında islamla, muhammedle ilgili saçma sapan atıp tutamaz. ancak bu kendisinin inanmadığı bir peygambere hazret deme saygısını göstermek zorunda olduğu anlamına gelmez.

kişilerden dine saygı beklerken, onların dinsizliğine de saygı göstermeyi unutmamak gerek.

(bkz: ne diyem mahmut mu diyem)