hiç sigara içmemiş kişi

dahil olduğum gruptur, heves olsa başlayacak çok ortam ve çok ruh hali gelip geçmesine rağmen aklıma bile gelmemiştir. neredeyse tüm arkadaş çevrem kullanır, kendimi numunelik gibi hissettiren durum. (arkadaşlarım ben varken, ortamı dumana boğmadıkları için bir selamı borç bilirim.)

keşke ben de o sınıfta yer almış olsaydım diyeceğim durum. ama maalesef içiyorum, ve severek içiyorum. bana alıştıran dayımın oğluna selamı bir borç bilirim.

"öfff içmeyin şunu ya boğuldum" demediği sürece varlığından rahatsızlık duymadığım insan evladıdır.

yaklaşık 2 yıldır kullanıyorum ama bağımlısı değılım son 3 aydır falan 3-4 günde bır paket alıyorum eğer sıgara varsa saatte bır ıçerım yoksa aramam öyle. ama bırı sıgara ıçıyorsa ve kokusu buram buram burnuma gelıyorsa ıçme gereksınımı duyuyorum. lıse4'ün sonunda sıgaraya başlamış bırısı olarak keşke hıç başlamasaydım geç olmadığını da bılıyorum ama hıç başlamamış olmak daha önemlı

dahil olduğum grup 13-18 arası arkadaş ortamın eksiğin varmış gibiyken 18-26 da durum tersine çevrilmiştir. çünkü helal olsun bu yaşına kadar ha hiç mi bri defa bilemi diye sorular yağmaya başlar.

eskiden sigara içmediğim için yeterince serseri gözükmediğimden piç sevici kızların süt gözüyle baktığı ve bana pas atmadığı yıllarımı geçirdikten sonra şu anda sigara içmediğim için beni tercih ettiğini düşündüğüm bir kitle var. kadın içgüdüsünde olan 'bundan iyi baba olur' kodlamasının etinden sütünden yararlanıyor olabilirim.