orijinali, "insanları tanıdığımdan beri hayvanları severim." olan, arthur schopenhauer sözü.
hayvanları tanidikca insanlardan nefret ettim
cikar kaygisiyla dostluklar,iliskiler kuran bir insanin bu sozu soylemesi gibi bir olasilik olabilecegini sanmiyorum..cunku cikar gozeten insan kendi kaleminde dostlar bulmakta hic zorlanmaz dunya oyleleriyle dolu..hep iyi niyetle yaklasip kazigi yiyen insanin haykirisi olur olsa olsa bu.ha sonuc olarak problemi yine de kendinde aramalidir bu kisi,neden ben de alem gibi got olamiyorum diye...
eger ki hicbir insanla, kendi irkiyla dogru durust bir iletisim kuramamis, cikar gozetmeksizin efendi gibi dostluklar kuramamissa problemi birazda kendinde aramasi gerekir bu sozun sahibi. en nihayetinde en basit bir insani ozellik olan konusma yetisini kendi irkiyla saglikli bir bicimde kullanamayan birey zaten bosa yasamistir onca zaman.
ben, hayvanlari tanimasamda insanlardan nefret ettim!
hayvanlardaki samimiyeti,karsiliksiz dostlugu goren insanin dogal ve bana gore dogru tepkisi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?