haydarpaşa garı

yalan olmak uzeredir;

(bkz: haydarpaşa port)

garı yazısını görünce heyecan yaptığım başlıktır.

"haydarpaşa gar 06.12.2010 tarihinde saat 10.30’dan itibaren banliyö ve anahat tren trafiğine açılmış olup, banliyö ve anahat trenleri yolculu olarak giriş-çıkış yapabilmektedirler. haydarpaşa gar’daki anahat ve banliyö bilet gişeleri de bilet satış hizmetine başlamışlardır.

haydarpaşa gar’ın deniz tarafında çatı onarımları devam ettiğinden haydarpaşa’dan deniz ulaşımı sağlanamamaktadır." (www.tcdd.gov.tr)

tren trafiğine tekrar açılana kadar tüm anahat, bölgesel ve banliyö trenlerinin söğütlüçeşme istasyonundan seferlerine devam edeceğini duyurmuşlar.

28 kasım 2010 haydarpaşa garı yangınını ucuz atlatmış diyebilirim. haberlerde çıkan dumanları görünce çok daha büyük bir hasar olacağı izlenimine kapılmıştım ama durum o kadar da kötü değil.

(bkz: 28 kasım 2010 haydarpaşa garı yangını)

lanet osun ki bugun cayir cayir yanan gar. cok $ukur tamamen tahrip olmadı.

heybeti ve dışarıdan görünen kısmı ile bir tarih barındırmaktadır içine girdiğinizde geniş koridorlar uzun uzun duvarlar karşılar sizi odaları boyasızdır, deniz merdivenlerden inerken ayaklarınıza serilmiş gibidir, koridorlarında koşturan insanları vardır siz oraya tarihi koklamaya gitmişseniz bu oradaki insanlar için sadece şaşkınlık belirtisidir sahip olduğu değerin farkında olmadıklarını düşündürürler.

osmanlının son eserlerinden biridir. inşa tarihi belli değildir, ancak denize bakan cephede bulunan çini panoda 1334 (1915) tarihi geçmektedir. buradan yola çıkılarak yapının yapıyı 1917/18 yıllarında yapılmış olduğu tahmin edilebilir.

üç salondan oluşan yatay dikdörtgen bir plana sahiptir. ortadaki salon yan salonlardan daha yüksek ve iki kat genişliğinde tutulmuştur. deniz tarafına üç sivri kemerle açılır. bunlardan iki yandakiler kapı, ordataki ise kitleden hafif dışarı taşan bir gözetleme bölümüdür. orta salonun önünde, yine kitleden dışarı taşan ve iki yanında birer kapı bulunan sekizgen formlu bir gişe bölümü yer alır. yolcu inişlerine ayrılan yan salonlar orta salondan payelerle ayrılmıştır. bunların kara ve deniz taraflarında birer kapısı bulunur.

yapının dış cephesi çininin yanısıra, taş işçiliği ile de bezenmiştir. ayrıca ön cephede bir vitray çalışması vardır. yapı, kütahyalı mehmet emin usta’nın zengin çini süsleme programına sahiptir. kapı lentolarının üstü, pencere üzerindeki kemerler, kemer aynaları ve alınlıkları, pencere kemer alınlıklarının yan ve üçgen boşlukları çinilerle kaplanmıştır.

(bkz: köyden indim şehire)

kimbilir kaç ayrılığa, kaç kavuşmaya ev sahipliği yapmış mekan. istanbul’a ilk kez trenle gidildiyse şayet, akılda yer etmesi kaçınılmazdır. önündeki kırmızılı lokomotif lokum gibi bir his bırakır. etraftaki büfemsi kafelerde son çaylar yudumlanırken, derin sessizliklere tanık olur... o ihtişamlı yapı, istanbul, martılar...

monopoly ile hafızama yer etmiştir, haydarpaşa tren istasyonu ifadesiyle.

yıllardır onca meşakkatli günleri geride bırakıp tarihe meydan okurcasına en ihtişamlı haliyle ve kendine en yakışan yerinde duruyorken birilerinin kıçına batmış. evet.
101. yılında; 2008 yazacakmış mezar taşında. özelleştirmelerden o da nasibini almış. sıra ona da gelmiş sonunda her özelimiz güzelimiz gibi...

yerini ise o çok ihtiyaç duyduğumuz(!) alışveriş merkezlerinden, otellerden biri alacakmış üstelik. 100 yıldır kimbilir kimlere kucak açmış, kimbilir kimler kimbilir kaç köşesine ne anılarını gömüpte tekrar görüşmek üzere ayrılmış bu mükemmel mekandan.
kendimize ettiğimizi kimse edemedi bize. kendi tarihine bu hainliği bu vicdansızlığı hiç bir insan evladı yapmaz
yapamaz da. köyden şehre indiğinde ilk gördüğün yer burası, yıllar geçmiş şimdi adam olmuşsun da satıyosun helal olsun.

biz çoktan birilerine kendi götümüzü satmışız da haberimiz yok.


http://tinyurl.com/3dj3ml

2008’de tarihi görevini yitirecek olan olağanüstü yapı.satılıp yerine alışveriş merkezi yapılacakmış.evet kimse şaşırmıyor artık bu ülkede, o senin tarihini satıyor nasıl sattırırsın.tarihden büyük başka satılacak ne vardı ki.

haydarpasa garinda
anasinin yaninda
istedim de vermedi
ciban ciksin amunda


diye gereksizin önde gideni ama yinede komik olan anlamsız mı anlamsız bir dörtlüğe ve de bu dörtlükten hareketle türküye konu olmuş mekan.

istanbulun simgelerinden olan tren garı idi.özelleştirme ile butik otel haline getirilecektir.bu uygulamaya karsı tepkisel hareketler (istanbuldaki güzel sanatlar fakültesi hoca ve ögrencilerinin 11 kasımda ankaraya gelmesi) olduysada kamuoyunca gündemde hak ettigi yeri bulamamıstır.yazıktır günahtır yakında heryeri özellestireceklerdir zaten.gar gar olarak kalmalıdır.

harika bir gotik mimari yapıt örneği.

her daim sıcak hissettiren, ev hissi veren, önemli anlara yataklık eden muazzam yapı.

(bkz: istasyon)

1979’da bir tanker kazasında zarar görüp sonradan aslına uygun olarak onarılmıştır.
(bkz: independenta)