galatasaraylı olmak

bugune kadar avrupa kupalarinda ulke puanina hic bir katki yapamamis takimlarin bugun sampiyonlar ligine direk olarak galatasaray’in bu zamana kadar topladigi puanlarla katildiklarini gorup gurur duymaktir..yillar sonra torunlarina anlatabilecegi anli sanli iki avrupa kupasi sahibi bir markaya gonul vermis olmaktir.bazen beceriksiz,bazen kisiliksiz insanlarin yonetici mertebesinde bulundugu ancak asla diger guzide kuluplerimizde oldugu gibi,karanlik islerle ugrasan kisilerin yonetimine asla girmemis bir camiaya sahip olmaktir.metin oktay’i alkislamis olmaktir.dunya capinda iki egitim kurulusuna sahip olmaktir.dunyada diger turk kuluplerinin taninmasinin onune gectigi icin evet belki vatan haini olmaktir.

herkesin bir puan için çıktığı deplasmanlara 3 puan için çıkıp ev sahibi taraftarları 90 dakika terleten ,1 puanla dönerse üzülen avrupadaki her devi yendiğini bilen bir takıma sahip olmak, 16 dakika uzatma boyunca ağlamak ve hayatında etmediği kadar dua etmek, zenginlikleriyle değilde oynadıkları futbolla övünmek, türkiye denince akla ilk gelen galatasaray , hakan şükür , hasan şaş , imparator gibi markaları yetiştirmektir ve bunları inkar eden birileri çıkınca gülüp geçmektir bizim gerçeklerimiz bize yeter onlar efsane ve masallarıyla yetinsinler

galatasaray’lı olmak ve bunu tam olarak içinde

hissetmek...

galatasaray’lıyım diyebilmek..
takımın yenildiğinde bile onu sonuna kadar koruyabilmek..
onunla birlikte ağlayıp onunla birlikte sevinebilmek..
o formayı giyip sokakta dolasabilmek...

hissetmek...

her macını izlemek ..
sonuc ne olursa olsun gururla yorum yapabilmek..
haftanın her günü yapılan sacma sapan mac yorumlarını sıkılmadan dınleyebilmek..
marsları hep bir agızdan soyleyebilmek..

hissetmek...

asil galatasaray’a yakısır asil bir taraftar olmak..
ne kadar ciddi olursan ol o ilginc sapkaları takabilmek..
sarı ya da kırmızı gordugunde aklına tek bir şey getirmek..

hissetmek...

diğer takımların basarısızlıklarını yuzlerıne vurmamak..
basarılarını tebrik etmek ..
stadda sesinin kısılmasına göz yummak..

hissetmek...

bir macı ıkıncı kez izleyebilmek..
her zaman en fazlasını istemek..
asla küfür etmemek ..
takımdaki her oyuncuyu kabullenmek..

hissetmek...

gerektiğinde acık trıbunde sırılsıklam olmak..
takımınla gurur duymak..

hissetmek...

galatasaray’ı buraya sıgdıramamak ,anlatmaya calısınca hep birşeylerin eksik kalması ,anlatırken sacmalamak...

hissetmek...

türkiyede futbol alanında kazanılmış en büyük başarıların sahibi olan takımın taraftarı olmak demektir.. diğer takım taraftarlarının sürekli saçmasapan tezler öne sürüp bok atmalarına gülüp geçebilmeyi bilmek, cevaplarını başarılarınızla vermek demektir.. üstünden yıllar geçen başarıların ve maçların bile hala aklına geldiğinde gözlerini doldurabilmesi demektir.. ve en önemlisi her ne olmuş olursa olsun takımınla gurur duyabilmek demektir, iyi gününde de kötü gününde de..

dünyaca tanınmaktır.

ayrıca;http://img235.imageshack.us/img235/9026/gsrw7.jpg

şereftir.

nasıl da koyduk milan a tezahüratını yapabilmektir.

ne olursa olsun takımınla gurur duymaktır.
seviyeli olmaktır.
uefa kupası nedir bilmektir.
sampiyonlar sampiyonu kupasının tadına bir kere de olsa varabilmektir.

en iyisi için;
(bkz: beşiktaşlı doğmak)

fenerbahce’ye yuz gorumlugu olarak 5 i 1 yerde takmak.

avrupa fatihi olmak.

gecmise bakildiginda acisiyla tatlisiyla ama gurur dolu yasanmis yillarin yuzunuzde hos bir tebessumu hakim olacagi, ilerisi dusunuldugunde yuzunuzun arap sabunu kivaminda olacagi... dusunme yetinizin yetmeyecegi, analitik dusunmenin ise kronik diare edebilecegi bir taraftar ruhudur... sakin ama sakin tuz ruhuyla karistirmayin, o en azindan bi problemi cozer ama galatasaryli olmaniz hic bir sorunu cozmeyecegi gibi daha da cok sorunu uzerinize ekler... gerci ekler de iyi yapildigin da tadindan yenmez bi pastadir ama onunla galatasarayli olamayi karistirmamak lazimdir... galatasaray ne tadindan yenen, ne de basiretsizliklerden, yanlis yonetilmekten ona buna yenilen bir takim olmak ister... guclu ve tutarli bir turk takimi olmayi ister... bunu neden ister, cunku yaptiklari yapcaklarina teminati olmalidir... bu olamdikca hicbir galatasarayli kendini gatasayarli olarak gormemelidir... galatasarayli olmak zordur, bu zorluklarla mucadele etmek bi galatasaraylinin dogals borcudur...

işkence çekeceğini bile bile olimpiyat stadına maç izlemeye gitmektir.işte böyle bağlı olmaktır takımına.

avrupa’da üstünde gs formasıyla göğsünü gere gere dolaşabilmek demektir.

galatasaraylı olmak güzel bir $eydir bazılarına göre..bazılarına göre de kötüdür..ama insan olabilmek o takıma bu takıma bok atmamak herkesin inandığı değerlere saygı duymak,bulunduğu her ortamı tribun sanmamak,pa$a pa$a takım tutup maç izlemek daha da güzeldir.
ha evet ben de galatasaraylıyım ama entrym sözlüğü tribun sanan rakip takım hakkında iyi veya kötü ne yazılırsa yazılsın berbat oyu basma çabasına giri$ip i$i laf ka$arlığına kadar götürüp yeri elince tartı$ma bile çıkarabilecek kapasitedeki yazarlarımızadır..burdan kendilerine el sallar gözlerinden öperim..e anlayana..
(bkz: ironiyi ütü sanan zihniyet)

6 kasımı hatırla cümlesine çokça maruz kalmak
hatta başka bir cümleyle karşılaşamamak..
mutluluğu hissetmek,gerçek anlamda sarı kırmızıya gönül vermek,bundan ne olursa olsun gurur duymak.

görülmemiş şeyleri görmek, yaşanmamış mutlulukları yaşamak, hissedilmemiş kederi hissetmek kısacası bir yaşamdır galatasaraylı olmak.

galatasaraylı olmak...

takımla ağlamak,takımla gülmek;
elden gelenin en fazlası yapılarak her sınavlarında yanlarında olmaya çalışmak,olunamadığında tv karşısında yüreğini ağzında hissederek onlarla tek yürek olmak;
kazanmak gibi kaybetmenin de olduğunun bilincinde olmak,her koşulda sahiplenmek;
birtakım hazımsız insanların çekememezliklerine maruz kaldığında bunu onların ezikliğine verip gülüp geçmektir.

galatasaraylı olmak bir yaşam tarzıdır.

gerçek mutlulugu yaşamaktır.

(bkz: ayricalik)