erdem beyazıt

nickten yana sansim yok
1939’da maraş’ta doğdu. ilkokul ve lise öğrenimini burada tamamladı. yüksek öğrenimine 1959 yılında istanbul üniversitesi hukuk fakültesinde başladı. geçim zorluğu yüzünden 1961’de öğrenimini devam mecburiyeti olmayan ankara hukuk fakültesine naklederek askere gitti. askerliğini yedek subay öğretmen olarak burdur ili, yeşilova ilçesi, çuvallı köyünde yaptı. askerlik dönüşü fakülte değiştirerek yüksek öğrenimini ankara üniversitesi dtcf türk dili ve edebıyatı bölümünde tamamladı. edebiyat öğretmenliği, kütüphane müdürlüğü yaptı. istanbul türk musikîsi devlet konservatuarı’nın kuruluşu sırasında genel sekreter olarak çalıştı. daha sonra, sanayi bakanlığı insan gücü eğitim dairesi başkan yardımcısı iken bu görevinden istifa suretiyle ayrılarak akabe yayınları’nın ve mavera dergisinin yönetimini üstlendi. 1984’te akabe a.ş.’nin istanbul’a taşınması kararı ile bu görevini devrederek yeniden memurluğa döndü. dpt’de sözleşmeli personel olarak çalışırken, 1987 milletvekili seçimlerinde anavatan partisi’nden aday oldu. kahramanmaraş’tan milletvekili seçildi. tbmm’nin 18. dönem çalışmaları süresince milli eğitim ve çevre komisyonlarında görev aldı. 1991 seçimlerinde adaylığını koymadı, istanbul’a yerleşti. evli ve dört çocuk babasıdır. tok, kavgacı, destana yatkın bir üslûpta söylenmiş olan şiirlerinde ayrıca ince duyarlılıklar işlenmiştir. islamî ton bir “leit-motiv” halinde bütün şiirlerine yayılmıştır. şiirleri açı (k. maraş), çıkış (ankara), yeni istiklal, büyük doğu, diriliş, edebiyat, mavera ve yedi iklim dergilerinde yayınlanmıştır. aldığı ödüller: risaleler; türkiye yazarlar birliği 1988 şiir ödülü. ipek yolundan afganistan’a; tyb 1983 gazetecilik ödülü.

sana bana vatanıma ülkemin insanlarına dair adlı şiiri kanaatimce en güzel şiiridir.
nickten yana sansim yok
çoğu türk evladının yeni yeni işitmeye başladığı isimdir. yeni yeni işitilmeye başlandı çünkü vefat etti! şu dönemde en büyük reklam ölüm oldu. ölürsen daha çok duyuluyorsun malesef...

ruhun şad olsun büyük şair!
benduruyorumsebagitti
önden gidenler için

onlar gittiler
yalnız bir yemin kaldı aramızda
ben şimdi bu yanda
kasılmış çıplak bir kurşun gibiyim
namluda.


onlar gittiler
topraktan bir işaret taşıyarak alınlarında
ben şimdi bu yanda
gerilmiş bir an gibiyim
doğumla ölüm arasına.


onlar gittiler
gelen zamandan bir haber gibiydiler.
ben şimdi bu yanda
içilmiş bir and için bekleyenim
kurulmuş saat gibi.


onlar gittiler
giderken bir muştu gibiydiler.


erdem beyazıt (1939 - 5 temmuz 2008)

hakan albayrak’ın, bugünkü yeni şafak’taki köşesinden...


neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol