el ahzab

kuran ı kerim’in 33. suresidir.

medine’de nâzil olmuştur. 73 (yetmişüç) âyettir. "ahzâb", "hizb"in çoğuludur. topluluk, gurup, bölük, parti gibi manalara gelir. her gün mutad olarak devam edilen dua demetine, kur’an cüzünün dörtte birine de hizip denir. bu sûrede, müslümanlara karşı savaşmak üzere birleşen arap kabilelerinden bahsedildiği için, bu isim verilmiştir. (rivayete göre, bir takım ileri gelen müşrikler "uhud" savaşından sonra medine’ye gelmişler, münafıkların lideri abdullah b. übeyy’in evine misafir olmuşlardı. hz. peygamber bunlara, kendisiyle görüşmek üzere emân vermişti. bu görüşme esnasında resûlullah’a: sen bizim taptıklarımızı diline dolamaktan vazgeç, "onlar menfaat sağlayabilir, şefâat edebilir" de, biz de seni rabbinle başbaşa bırakalım, dediler. orada bulunan müslümanların canları sıkıldı, onları öldürmek istediler. bunun üzerine, verilmiş olan emânın bozulması konusunda allah’tan korkmalarını ve kâfirler ile münafıkların sözlerine boyun eğmemelerini, resûlullah’ın şahsında müminlerden isteyen 1. âyet nâzil oldu.