gördüğümü sandığım yerler çok uzak
                                                       avuçlarımda telaşsız yitmeler
sadece kendi içinde sevginin
                                                        kendi ağırlığınca konuklar
varlığımda birikir yaslanmalar
                                                        yas bu ya mutlaka biri düşecek sayfadan
kan damlatarak yarınlara
                                                        hüzün içimde kaldı
yalan sözler duvarlarda
                                                         hiç anlaşmadım oysa kirpiklerimle
bir veda diye
                                                          koruyamayacağım bir iklim örtüsü üzerimde
bir yere gitmek
                                                          o yerde kalmak
hüzün bitene
                                                          sevgi yeşerene dek o
                  anlaşmazlık çivisine asılı yaşamak ne kadar zorsa o kadar yakındır
 et kemiğe,bilene...
r.u.
                    
                    
                    neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
