ateist

tanrıya inanmadığı için kimilerinin çok kötü olacağını düşündüğü insan. oysaki iyiliğin kötülüğün bunla alakası yoktur. inananın da inanmayanın da vardır iyisi kötüsü ama nedense ateist denince pek çok insan öcüden kaçar gibi kaçar. bunların da yobazı, dogmatik düşüneni olabiliyor tabii. veya laik olmayanları. ama zordur ateist olmak. kimi insanlar ateistlerin zorluklardan kaçmak için ateist olduklarını iddaa ediyorlar ki ateist olmanın inanmaktan daha zor olduğunu bilmiyorlar. inanan bir insan ibadetini yapar, başı sıkıştığında dua eder, bir gün cennete gideceğini düşünerek içini rahatlatır. bu iç rahatlığı karşısında yapılan ibadet azdır bile. günahkar olsa bile inanan insan eninde sonunda cennete gidecek olmasında teselli bulur. sığınacak bir tanrısı olması ona güç verir. oysa inanmayan insan toplumdan bir baskı görür ama yaşadığı varoluş sıkıntıları yanında bu da bir hiçtir. zira o bir sorunla karşılaştığında sığınacağı bir tanrı bulamaz. inanmak ister, beceremez, ağlar. ne olduğunu, neden yaşadığını, öldükten sonra ne olacağını bilemez. kafayı yer. inanmak ister ama başaramaz. dinleri ilk sorgulamaya başladığı güne lanet eder.
bir de ateistlere "allah’a inanmazsan cehenneme gidersin." derler gözlerini korkmak için. bu çok komiktir zira tanrıya inanmayan insan cehennemin varlığına hiç inanmaz ki yanacağını düşünsün.