yolyemez

esat kabaklı’nın elazığ’da yaşayan bir dayıyı neşeli bir şekilde anlattığı eseridir.sözleri şöyledir;

yolyemez yolyemez
elazizde bir dayı var yolyemez
derdemez derdemez
kendine dayı der nazmi yolyemez

beyaz gömlek yaka açık
azıcık şahkülden kaçık
emniyetle arası açık
yolyemez yolyemez

geçen gördüm gene yolda
tesbih elde ceket kolda
sabah akşam karakolda
yolyemez yolyemez

dayıdır dayıdır
herkes yegen o dayıdır dayıdır
çayıdır çayıdır
deli akar sanki murat çayıdır

yolda gider yamuk yumuk
sivri burun yumurta topuk
hayatı filim kopuk kopuk
yolyemez yolyemez

tavla oynar zarı yoktur
düşmanı dostundan çoktur
haram yemez karnı toktur
yolyemez yolyemez

sevdalı sevdalı
nazmi dayı bir güzele sevdalı
havalı havalı
gene bugün nazmi dayı havalı

ceket katlı sol elinde
falçatası sağ belinde
cümle alemin dilinde
yolyemez yolyemez

geçen gördüm gene yolda
tesbih elde ceket kolda
sabah akşam karakolda
yolyemez yolyemez