kendi gibi olmayan herkese düşman zihniyetin kurbanı olmuş caddedir. iyi müzik dinlemeye, eş-dostla takılıp eğlenerek vakit geçirmeye gidebileceğin bir yerdi istiklal caddesi ancak sadece bununla kısıtlı değildi. her türden entellektüel faaliyete katılabildiğin, her türden görüşe ve yaşama ev sahipliği de yapan bir alandı. zaten esas buna tahammül edilemedi. aynı cadde üzerinde taksim-tünel arasında yürüyerek yerli-yabancı tüm kültürlere ait yaşamlara dahil olabileceğiniz bir yerdir. oysa bu yeni tip arkadaşlar orayı üstü açık avm olarak düzenlemek istiyorlar. orta yerine dev bir cami dikip o bölgeyi her zamanki "dinime saygı duyacaksın" argümanı ile kafalarına göre kısıtlayacak ortamı kurmak istiyorlar. istiyorlar ki ihale ihale zengin ettikleri kitle ve geriye kalan (sadece bireysel yetersizlik kaynaklı hayranlıkları sayesinde) kul-köle ettikleri kitle oraya hakim olsun.
eskiden "sizin" olan yere artık "biz" sahibiz, demek istiyorlar. zaten bütün konulardaki tek amaçları bu. kendi yetersizliklerinin kabahatini, yabancı gördükleri, başka insanlarda buluyorlar ve her türlü ayarsızlığa ve saldırganlığa hakları olduğuna inanarak fütursuzca hareket ediyorlar. "ben de orada olayım ve benim gibi yaşamayanlar da orada olsun." diyemiyorlar. aslında ruhları kinle ve sürekli övüp durmak için uğraştıkları büyüklerine karşı öfkeyle dolu. bu gerçekle yüzleşmemek için tüm ülkeye ve hatta (komik ama...) dünyaya hakim olacakları bir günün vaadine kendilerini kaptırarak iyice saçmaladılar.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?