dogville

"iki insan birbirini ancak birbirlerine olan sevgilerinden şüphe ettikleri zaman kırılabilir" diyor tombu filmde.

(bkz: manderlay)

edit: bu entry spoiler içermektedir.geç gelen bir uyarı olması sebebiyle, filmi izlememiş ama yazdığım entry i bu uyarıdan önce okuyup spoiler a istemeden maruz kalan tüm yazarlardan max kişisi özür dilemektedir...

bir lars von trier filmi.film bir tiyatro sahnesinde çekilmiş.dekor ve arka plan yok denecek kadar az.anlatım,kurgu ve oyunculuk yönünden tek kelimeyle mükemmel bir film fakat aşırı derecede gönderme yapılmış.filmi dikkatle izlediğiniz zaman inanılmaz derecede din propagandası yapıldığını gözlemleyebilirsiniz.nicole kidman ın oynadığı karakterin adı grace.grace ingilizcede şükran duası,merhamet demektir.insanların riyakarlığı ve tanrı nın onları cezalandırması size neyi hatırlatıyor? filmin sonunda bütün dogville sakinleri telef olurken sadece dogville de ki köpeğe hiçbirşey yapılmıyor. köpeğin adı? ’moses’, yani ’musa’.ayrıca dogville, trier’in amerika üçlemesi nin ilk filmidir.film gerçekten çok güzel ama bu kadar din propagandası yapmak neden???

izlediğin en iyi filmlerden bir tanesi olduğunu gönül rahatlığı ile söyleyebilirim. filme işlenen konu epey fazla diye düşünmekteyim. insanın muhtaçlığı söz konusu olduğunda insanın büründüğü hal,insanın kibri,iyilik, kötülük, din, güç gibi şeyleri tiyatral bir kıvamda işleyen yönetmenin ellerinden öperim.

her filmi olağanüstü bir heyecan yaratan, günümüz sinemasının dahi isimlerinden lars von trier filmi. başrolde nichole kiddman var.
film çok enteresan bir ortamda geçmekte.bir sokağa toplam sadece 8 ev tebeşirle çizilmiştir. pek eşya yoktur.tiyatro bir nevi.

son 5 dakkaya kadar sıkıcı gibi görünmekte.ancak bu zaman öyle bir anlam kazanıyorki film bağıra bağıra hassssiiktiiiiiirrrr diyor insan.

(bkz: nicole kidman)

en az iki kere izlenip, üzerine düşünülmesi gereken bir film.

iyilik kavramının ne kadar göreceli olduğunu, insanların fırsat bulduklarında diğerlerinden nasıl yararlandığını, karşılıksız iyilik olmadığını ve herkesin bir çıkar uğruna diğerlerine iyi davrandığını gözler önüne seren film, baş yapıt.

ayrıca sahne çok iyi hazırlanmış ve gereksiz detaylar kullanılmadan izleyicinin sadece konuya odaklanması çok iyi sağlanmış.

lars von trier, dogma 95 manifestosuna tam uygun bir şekilde çektiği bu filmde, insanların iktidar güdüsünü ve iyilik-kötülük kavramlarının göreceliliğini işlemiş. film tiyatro sahnesinde çekilmiş. bu da hiç denenmemiş bir yöntem ama bence izleyicinin tamamen konuya odaklanmasını sağladığı için iyi olmuş. konu çok bildik, anlatım harika. oyuncular müthiş. her biri rolünün hakkını vererek oynamış. nicole kidman’ın gerçekten çok iyi bir oyuncu olduğunu ben bu film sayesinde anladım mesela.
filmdeki son gerçekten şaşırtıcı bu arada. neyse bu kadar anlatım yeter. bence bu filmi hemen edinin ve seyredin.