direge cikan sevgili

merak etmekteyim, direge cikip ben ayseyi istiyoruum, ben bilmem kimi gormek istiyorum, ben ebemle tanismak istiyoruuum diye bagiranlar o an icin sevgilisi geldikten sonra onunla mutlu olabilirler mi? yoksa masuklar bir omur sadece kendine birsey yapmasindan ve deliliginden korktuklari icin mi o kisiye katlanirlar. o sevgiliden bir daha hayir gelir mi? ya da hangi psikoloji sevgiliyi kucuk dusurmeye yeterlidir? onu kaybetme korkusu onun onurunu dusunmenin onune gecerse bu bencillik olmaz mi? onu sevmek, onu yuceltmek degil midir?

(bkz: sevgi emektir)

(bkz: direge cikarken emek sarfetmek)

muhtemelen kuvvet macunu yemis sevgilidir.