dini sorgulamak

anlam vermekte cok zorlandigim bir davranistir. din tanim geregi dogmatiktir bu bir. ikincisi din sadece inanan kisi ve kisinin inandigi tanri kavrami arasindadir buda iki.

gelin hep beraber bunlari biraz daha inceliyelim.

dogmatizm zaten sorgulanamaz demektir. "-ama neden domuz eti yemiyoruz" sorusunun cevabi asla "-cunku domuz kendi pisligini yer, insan bir ton hastalik kapabilir" degildir, "-cunku tanri oyle emretti" dir. bitti. ayrica din kendi icinde dogmatik cercevede tutarlidir. dine gore biz olumlulerin sinirli zekasi, yaraticiligi ve algisi tanriyi anlamak icin yetersizdir. yoksa verilmis her yarginin olumlu ve olumsuz yonleri vardir. din isin bu yaniyla ilgilenmez. koydugu noktanin devami yoktur.

daha onemlisi dini zaten din olarak kabul edip anliyan kisi sorgulamaz. kabul eder. kendini daha yuksek bir gucun ellerine birakir ve o gucun koydugu kurallara gore yasar. bir inanan icin tanriyi yada tanrinin sozlerini sorgulamak basli basina "yanlistir", bu ilk basta kendi inandigi seylerle celisir.

dine inanmayan birinin ise dini sorgulamasi zaman kaybidir. dinin icindeki kendine gore tutarsiz noktalari gosterip , "ehe ehe allah burayi yanlis yapmis" demek icin bir "allah" kavramini kabul etmek gerekir. eger evrendeki tek guc saf fizik ise din ve tanri zaten yoktur. kisi olmayan bir seyi sorgulamaz. ancak isterse olduguna inanan kisilere kendince laf sokma hevesine girebilir.

birakin dine inanmayan biriyle inanan birinin birbirlerine bu kadar algisal bir konuyu empoze etmeye calismasini, kisinin herhangi bir konuda tanri anlayisini elestirmesi gereksizdir. kotudur demiyorum, gereksizdir, zaman kaybidir.

din sorgulanmaz.
kabul edilir.
edenler etmiyenleri,
etmiyenler edenleri,
ve edenler kendi aralarinda birbirlerini,

lutfen rahat biraksinlar.

esasında kişi kendi içinde okuyarak, araştırarak bu sorgulamayı yapabilir.

burada olmaması gereken inançlarından ötürü insanları sorgulamaktır. ne inananın inanmayanı ne de inanmayanın inananı sorgulamasına, eleştirmesine gerek yoktur.

ithilquessir’in de yukarıda bahsettiği gibi dogma kayıtsız şartsız inanılan, ispatlanma kaygısı gütmeyen inançlar için kullanılan bir kelime olduğu için kendi çerçevesinde tutarlıdır.

dini sorgulamak gerekir. ’sorgulamaktan’ kast ettigim neden inaniyoruzdur.
cunku oyle koru korune ibadetin ve inanmanin ne kadar ibadet ve ne kadar icten bir inanis oldugu mechuldur. insan bunlar neye inaniyor diye sorgulamali onyargisiz, mantikli bir yol izleyerek. ve ona gore yolunu belirlemelidir.

sorgulamadan, sorgulayamadan bir dini bir inanışı bilinçsizce belleyip hayatını buna göre süren insana, insan demenin (hani bilinçli hayvanız ya) anlamı nedir ki ?

acaba neden kutsal kitaplar, madde ve emirlerden değil de yoruma açık metinlerden oluşuyor ?

bazen inanmak veya inanmamak için değil, anlamak için sorgulamak gerekir tabi ihtiyaç duyana..

isteyen dilediği gibi sorgulayabilir ama sorgulayan kişinin dilediği gibi konuşma, yazma hakkı yoktur.
milyarlarca insanın inançları ile kimsenin alay etmeye hakkı olmadığı için, kendi inançları doğrultusunda bulduğu çelişkileri, içinde bulunduğu uygun şartlarda, uygun bir dille anlatmalıdır.
etik olan, olması gereken budur.

dini sorgulamak mantıklı karşılanabilir çünki bir yaratıcı tarafından insana zeka verilmiş. bu yüzden körü körüne bazı şeylere inanmayı doğru bulmuyorum belki de insanlara dini sorgulatan din kavramının dogmatik ve baskıcı tutumudur ve dini sorgulayan herkes dinden çıkmıştır diye bir durum da söz konusu değildir.

kesinlikle gerekli bir eylem; hem inananlar için hem de inanmayanlar. inananlar için iyi; dinde tutarsızlıklar bulabilir ve bu ona bir seçme serbestisi sağlar: inanmak ya da inanmamak. inanmayanlar için iyi; toplum içinde, birlikte yaşadıkları insanların özel yaşamlarından taşırıp kamuya mal ettikleri ve böylece inanmayan insanları da etkiledikleri bir kurum "din" ve günlük hayatına bu kadar etkide bulunan bir olguda inanmayanların da fikir belirtmelerinde bu nedenle bir yanlış yoktur (tutuma özen gösterdiği sürece). ayrıca, bu onlara da bir serbesti sağlar; belki de inanırlar. dini sorgulamanın yanlış olduğunu söyleyenler ise; hem inananlar hem de inanmayanlar arasından ama her halde içinde bulunduğu duruma sıkı sıkıya bağlı/ inancından ya da inançsızlığından emin. bu nedenle, dini sorgulamamak, bir bakıma dini sorgulamamayı tembihleyenlerin bir dayatmasıdır, hem inananlara hem inanmayanlara.

dini sorgulamak boşa bir gayretten öteye gidemeyecek bir teşebbüstür. niçün? diyebiliriz tabii, neden demeyelim. ama mantıklı bir organizmadan alınabilecek cevap zktr olacaktır. çünkü din maddesel değil düşünseldir. düşünselliği maddesel olarak tahlil etmemiz bu gün itibariyle mümkün olmadığından dini sorgulamak bklu derede balık tutmak gibi bir şey olur. tabii madde temelini din ile oluşturan bir kurum kabul görüldüğü organizmaların bu konuda sorgusunu yapabilir. ör: günümüz iran’ı, granada emevileri devleti(bahr-ı anber) vb.

insana pekde birsey katmayan bir sorgulama turu.

bu noktada başlığın islamiyet ile sınırlı olmadığını hatırlamak gerekir. din olgusu olarak ele alındığında bunun içine hristiyanlık, musevilik, hinduizm ve göktanrıcılık da girer. birinin sorgulanamayacağını düşünen birisi diğerini de sorgulamayacaktır. çünkü her biri kendi içinde doğrudur ve ona inananlar vardır. bizim ihtiyacımız olan hoşgörüdür ve herkesin inancı kendisinedir.

dine veya tanrıya inanmayanların dini sorgulayışındaki sebeb;tanrının yanlışını bulmak değilde ,yanlış yapması imkansız olan tanrının yok olduğunu kanıtlamaktır.ayrıca dini sorgulayanlar 2ye ayrılır.
1.grup dine inanmaz ve dinin yok olduğunu ispat etmek için mücadele eder
2.grup ise dinin bütününe karşı değildir sadece dinin dogmatik yanına karşıdır.onlar tanrıya o kadar güvenirki tanrıyı ne kadar sorgularsak sorgulayalım yanlışını bulamayız düşüncesine sahiptir ve onlar için dini iyi anlamanın tek yoluda onu sorgulamaktır.
birde dini sorgulamayanlar vardır, bunlar insan olanın en önemli özelliklerinden biri olan sorgulama yeteneğini içinde bulunduğu toplum nedeniyle kaybetmiş olanlardır.

din dogmatik bir kavramdır. benimseyenler tamamen kabul etmek durumundadırlar. biz burasını begenmedik soyle olsun deme hakları yoktur. eger madem cok biliyorlar kendi uydurma dinlerini kendileri yazsınlar ve uydurma peygamberi olsunlar.

dini sorgulamak müslümanlık-hristiyanlık-yahudilik vb dinleri sorgulamaktan kasıtsa oldukça gereksizdir.
çünkü bana göre dini sorgulamadan önce tanrı’yı sorgulamalısınız. sonuçta gerekli gereksiz sorguladığınız veya böyle ileri sürdüğünüz dini yaratanda tanrı’dır. ben o yüzden bir işe başlanılıcaksa en temelinden başlanmalıdır kanısındayım.
(amacım kimseye akıl vermek değildir yanlış anlaşılmasın)

ergenekon davasi kapsaminda gozaltina alinarak sorgulanmi$tir. avukatlarinin mudahalesi sonucu geceyi nezarette gecirerek hemen serbest birakildi ama.

dini sorgulamak mantıklı düşünmektir. çünkü belirtildiği gibi din dogmatiktir ve sorgulamadan kabul edilir.
ne zaman ki işin içine mantık, merak ve sorgu girerse o zaman kabullenmek için somut kanıtlar görülmelidir ki bu da mümkün değildir.
bu yüzden sorgulamaya başlayan insanlar ya ateist ya da deist olurlar.

be hey durzu
ne ararsin tanri ile aramda!...
sen kimsin ki orucumu sorarsin?
hakikaten gozun yoksa haramda
başi aciga niye turban sorarsin?
raki, sarap iciyorsam sana ne.
yoksa sana bir zararim, icerim.
ikimiz de gelsek kildan kopruye,
ben durustsem sarhosken de gecerim
esir iken mumkun mudur ibadet?
yatip kalkip ataturk’e dua et.
senin gibi durzulerin yuzunden,
dininden de soguyacak bu millet
isgaldeki hali sakin unutma.
ataturk’e dil uzatma sebepsiz.
sen anandan yine cikardin amma
baban kimdi bilemezdin serefsiz.

neyzen tevfik

dini deyil de tanrıyı sorguluyoruz ama cevap veren varmı yok o zaman onu sorgulamak cevabı da kendin de aramak lazım. bilmiyosan cevabı sorgulama çok beklersin cevap.