dilenci

her insana takılabilecek sıfat. nezdinde her şahsın vardır hayatta dilendiği bir durum.

"saticilik" adi altinda isliyor artik bu meslek buna kanaat getirdim ben. bir satici mi dilenci mi ne oldugunu anlayamadigimla aramda gecen diyalogu aktariyorum, gerisine siz karar verin.

- merhaba bayan. bakar misiniz?
+ merhaba. sinava yetismem gerek, acele ederseniz... ( anket falan doldurtacak sandim)
- kalem satiyorum. eger almak isterseniz?
+ hayir tesekkur ederim, var benim kalemim.
- ama bakin yardim amacli.
+ beyefendi kaleme ihtiyacim yok su anda, ama olaki olursa ilk sizden alacagim. soz. gidebilir miyim simdi? iyi gunler.
- hanfendi bakin, farzedin ki ben sizin arkadasinizim ve bana cay ismarliyorsunuz?
+ arkadasimsiniz? cay ismarliyorum? cok gec kaldim. ya anlamiyo musunuz?
- 2 lira vermekle ne kaybedersiniz?
+ yahu... allaam. ya gec kald...
- allah rizasi icin.
+ (ver allah in belasi ver) tamam tamam. ne kadardi?
- iki lira.

dilencilige yeni boyutlar mi kazandiriliyor nedir anlamadim gitti. gecen de biri ayni yolla kolonya satmaya calisti. elinde kolonya dibime gelmis "allah rizasi icin, allah rizasi icin; allah ne muradiniz varsa versin" diyip duruyor. kardesim dilenci misin seyyar satici mi, sen once bir ona karar ver. tamam icim acimiyor degil bu ekmek parasi kaygisi guden insanlari gordukce. fakat boyle zorbacilikla nereye varacaklar merak ediyorum dogrusu. ne haklari var ki beni yolumdan alikoymaya? hic yuzlerine bakmadan, dinlemeden direkt gecsem "havali" oluyorum sonra. ve ben bu sekilde yaftalanmak istemiyorum. uhuh.

bu gün tesadüfen içlerinden biriyle yakından tanı$ma $ansına(!) nail oldugum insan türü.

neden ünlem koydum ben $ans kelimesinin yanına ve neden böyle sert bir tanımım oldu?

güzide ilçemizin merkezdeki camii’nin önünden geçiyordum bu gün, ikindi namazı çıkı$ına rast geldim ve baktım bir teyze, tam camii kapısının önünde.

"allah rızası için ne olur acıyın, bakın kıldıgınız namazları dü$ünün" diyordu,ka$ları çaresiz bir hal almı$; çatık.
evet, ordaki insanlar onun sayesinde kıldıkları namazı dü$ünüp ya hadi bi sevap daha i$leyeyim diye elini cebini atıyor sevap i$leyecegi dü$üncesinin verdigi huzurla.

ama yok yanlı$ bir $eyler var burada. kadın namazı kullanıyor hem de ne için? insanların dini duygularını sömürmekte. peki kim için?
oglu oldugunu iddia ettigi biri var hemen yanında, camii kapısının nerdeyse içerisine kadar sokulmu$ bir çocuk, engeli var kalkamamakta ayaga. arabasında oturmakta öyle. ama çocuktaki bir farklılık gözüme çarpıyor hemen;

kadın insanlara namazınızı dü$ünün yarıdm edin diye çıgırmaktayken, çocuk elleriyle yüzünü kapatmı$, utanmakta belli ki...
engelli ama aklı yerinde, ve annesinin millete yalvarı$ını izleyip utanmakta...

o çocuk neden orada? millet acıyıp annesine para versin diye el mahkum annesinin yanında olmalı. ama tabi onca insanın "anaa özürlüye bak!" $eklindeki bakı$larına da maruz kalıp çekmek zorunda...

nedir bu $imdi? mendil sakız bilumum hede satan insan dilenci mi? hayır degil. alı$ veri$ yapıyorsunuz onunla siz. para verip kar$ılıgını almaktasınız. kimse namazlarınızın hayrına diyerekten size el açmamakta.
sen o çocugu alıp gelip herkezin içerisine sokuyorsan, çocugunla ilgilenmeyip onun utandıgından bihabersen, allahla kul arasına girip bak yardım etmezseniz kıldıklarınızın hiç bir hayrı yok diye duygu ve de vicdan sömürüsü yapıyorsan, olmaz, olamaz. hiç bir anlayı$a yakı$maz bu.

belki dersiniz cidden ihtiyacı vardır diye... ama dedim ya eli ayagı tutuyor ki cocugunu da pe$i sıra sürükleyip kendiyle birlikte dilenmeye götürebiliyor. çalı$sa bi o kadar para kazanır, eminim...

o degil de, o çocugun gözlerini kapatarak bir $eylerden kaçmak istemesi aklımdan çıkmıyor...

ah canım sen utanma. size bunları ya$atanlar utansın...

galata köprüsünde bir bahar günü,kör bir adam dilencilik yapıyormuş.dizlerinin dibinde bulunan tabelada "doğuştan kör" yazılıymış.pekçok insan gelip geçmesine rağmen kimse ona yardım etmiyormuş.oradan geçen bir reklamcı bunu görmüş.zavallı dilenciye acıyıp tabelayı almış,tabelanın arkasına birşeyler yazmış.sonra da tabelayı aldığı yere bırakmış.ne olduysa olmuş!..bu tabeladaki yazıyı okuyan herkes,dilencinin önündeki şapkaya para atmaya başlamış.bir cümle yetmiş,onca kişiyi etkilemeye ve dilencinin şapkasının kısa sürede parayla dolmasına.."güzel bir bahar günü...ama ben baharı göremiyorum!.."

bazi polislerin kamuflaj amacli girdikleri kilik .

dilenci

sen hergun kosebaslarinda
yirtik urbanla kirli ellerinle
avuc acan, sefil insan.
inan yok farkimiz birbirimizden
sen belki tum yasaminca dilenecek;
bekledigin bes kurusu biri vermezse
otekinden isteyeceksin.
ama ben tum yasamim boyunca
tek bir kez dilendim
bir acimasiz kalbin sevdasi ile alevlendim.
oylesine bos oylesine acik kaldi ki elim,
yemin ettim bir daha dilenmeyecegim.

(bkz: victor hugo)

kisa yoldan koseyi donerek altlarina mercedes ceken insan grubu.

ramazan ayinda ve diger kutsal gunlerde sayilarinda ani artis yasanan kolay icra edilen bir meslegin erbâbi...

samimiyetten uzak laflarla uc bes kurus alabilmek amaciyla duygularini somurdugu insanlarin cogundan cok daha zengin olan kisi.

orhan gencebay sarkisi.

sevmek cok zormus
sevmemek cok zor
sevilmemek cok zor
sevdim ama sevildimmi
bilemiyorum
aglamak cok zor
aglamamak cok zor
aglayamamak cok zor
hergun seni kaderimden dileniyorum

bir dilenciyim senden aski dilenen
her firsatta hor gorulup belki gulup alay edilen
bir dilenciyim gelecegini bilmeyen
senden ne para ne pul nede acimani bekleyen

kirdim kirilmayan
gururumu ve o cok deger verdigim onurumu
serdim yollarina omur boyu besledigim buyuttugum
yasatan umudumu
bekliyorum hergun
sen gormek icin ve cizmen icin kaderimin yolunu

beklemek zormus
sabretmek cok zor
bekletilmek cok zor
omrumun her kosesinde seni bekliyorum

ask olmasaydi boylesine yanmazdim
senden bir melek yaratip secde edip kalmazdim
ben ne dilenci
ne de bir gurursuzum
cok sevdigim icin boyle asik boyle mutsuzum

kirdim kirilmayan
gururumu ve o cok deger verdigim onurumu
serdim yollarina omur boyu besledigim buyuttugum
yasatan umudumu
bekliyorum hergun
sen gormek icin ve cizmen icin kaderimin yolunu

duygu somurusunde sinir tanimayan kisi.

(bkz: dilenci yarragi)

(bkz: dilenmek)

bir atilla atasoy sarkisi...

adim adim yollar
sokak sokak geceler
avunmaz hic yuregim
gezerim icim sizlar

yabanciyim bilmem
belki bir serseriyim ben
yok yok dilenciyim dilenci
ask deyip dilenenlerden

vuruldu gonlum bir hos
ne olur sevgiyle kos
uzanan elim bombos

dilenciyim sevgin icin
dilenciyim gulmen icin
dilenciyim iki goz icin
dilenciyim senin icin

uzak uzak yollar
bitmez tukenmez geceler
icsem mi icmesem mi
deyip bosalir kadehler

benim dilencilik bos
otekisi ah ne de hos
hic olmazsa parasi cok
ustelik vergisi de yok

gecimini dilenerek saglayan kimse.