bu da gecer ya hu

sabrın sınırları zorlandığı zamanlarda bir telkindir insana ancak vakit işler gider ve daha da zorlaşır geçip gitmesini ummak.umutvari bir söz olmakla beraber,sonsuz ve boşuna bir dileyiş de olabiliyor.

bundan bin küsur sene önceye, bizans dönemine, bizanslılar, fena bir işe uğradıkları zaman "bu da geçer" manasına gelen "k afto ta perasi" demektedirler. ibare, selçuklular zamanında iran taraflarına geçer; ama farsçalaşıp "in niz beguzered" olur; osmanlılar devrinde türkçe söylenip "bu da geçer" yapılır. derken, tekkelerde ve dergahlarda da benimsenir ve sonuna "ya allah" manasına gelen bir ya hu ilave edilip "bu da geçer ya hu" haline gelir.