kucuk iskender güzelliği..
1. gece gelen gece
yetmiyor münzevi kelimelerin kuytularına
pıhtıla$an çöl: yakıp yıkmak için bir kente
gittiğim günden beri biraz felç istemi$tim
yeryüzünden, ve biraz öğütülmü$tüm terle - -
bir ritmin bütün acizliğiyle çizildiğim
resim kağıtlarında beni bitiren kadın, o
sahte atölyenin eskimi$ bir organı gibi
esrarlı bir dokuyla örtülmü$tü portrem!
tabutumu dört siyah adam dı$arı çıkarttı
dört siyah atın çektiği arabadaydı ruhum
dört gözlü doğanın prensesine giden yolda
devrildi tabut, $imdi tüm bo$lukları doldururum,
der demez: tılsım gizlemi$tim, bana sunulan
alkol harfleriyle oldu adım, çekilen silah
fırlatılan bir bıçak gibiydim o kadınla, bilirsin
katil bir kadın saklar bir parça içinde
her çocuk; ve yine bilirsin ki kimi a$klar
kediden firar etmi$ keyifli bir öğle uykusudur
2. heves eden seda
içindeki heykele negatif bir kan aranıyor
kentin
bir yabancıyı idrak ediyorum
ki ilkokulu ne zor bitirdi yeryüzü
karnesinde tek kırık kalbim
derisini yitirmi$ hayvan gibi gece
senden likör yapılmıyor ölüm
3. mr pickwick in son seruveni
s e v i y o r s u n b e n i, anladım:
güne$ tutulması gibi gülümsemen çünkü;
ö z l ü y o r s u n b e n i, anladım:
öpmesen, hemen baban ölecek çünkü;
g i z l i y o r s u n b e n i, anladım:
ne vakit seni dü$ünsem,
yeryüzü evinden kaçıyor çünkü;
4. misafir cinayet
gülle tartı$ıyor karanfil çocukta
geri verilmeyecektir hüzün hülya; az daha;
ne pornografi suresi ne de
atlıkarıncası dı$a dönük kabe,
yeryüzü!
çağırma vücudumu, artık orada değil!
sessiz film
oyunu kurallarıyla anlat bakı$ımı
sessiz film
gibi kalsın gururum anla$ılmadan
talanında;
dokunulmazlığılotuslarınınkuyularındauykuların,
bir sesli harf
gibi yalnızlığım
bir sessiz harf
gibi dudağımdayım
ürk! o çemberler içre yazılı rakamlar
çoktan yuttu seksek oynayan çocukları,
ve o seksek ta$ı
ve o seksek ta$ı
kim bilir hangi gezegenin
uydusu $imdi, sona eren baygın uzayda;
ya içeri dolarken artarsa eğer bir parça rüzgar
bana da ölüm ayırın, çok az vaktim var. velakin
bu kanayan gözü göbekdeliğimin
üstüne yerle$tiren mecbur mecmua
bilinçaltım bir müze, hatıralara;
ey karanfil, tartı$ma gülle çocukta
komünist maestro bu gece sahne almayacak artık!
gidiyormu$:
ağırla$ır yağmurun iade etmediği karanlık
bırak gitsin:
hiçbir caddeye çıkmayacak o sokak artık
bir yeryuzu oznesi
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?