beşiktaş taraftarı

o kadar muhteşem bir taraftar grubudur ki bu grup, insanların çocuklarıyla, bebekleriyle, aileleriyle bindikleri vapurda ana avrat küfür ede ede tezahurat yapmaktan hiç çekinmezler, kendilerini uyaran yaşlı başlı adamlara da azar çekmekten, tehdit etmekten hiç çekinmezler. ekstra olarak yasak olmasına rağmen vapurda biraları yudumlarlar ve kutularını boğaza atmaktan hiç çekinmezler.

bjk li olmamama ragmen, politik tutumları nedeniyle cogu zaman imrenmeme sebep olan taraftar gurubu. liderleri alen, bırakırsa cok cabuk dagılacaklarını dusunuyorum, cok fazla atısmamıza,satasmamıza, kapısmamıza ragmen bu taraftar gurubu da ssahalarda gormeyi istedigimiz seyler den dir trıbunlerde anarsi isareti goze guzel gelmektedir.

bugün yine kendini göstermiştir bu virüs.kibarca sövmektedirler....

yaklaşık 15dk dır

aaaaayy aaayyyyy aaayyyy aaaayyy beşiktaş
ooohhoo ohhhoooo ooohhoo oohhhho beşiktaş

şeklinde tezahürat yapmaktadır.

edit:töbe töbe entryi girer girmez başka bir şey söylemeye başladılar.

takımlarının yaptığı 2 süper transferden sonra başkanlarının ve yöneticilerinin yıllardır süren başarısızlıklarını görmezden gelirlerse çok üzülürüm kendileri adına.

flaş transferlerden sonra acıların taraftarı olmaktan, sevinçlerin taraftarı olmaya terfi edecek topluluk olmaya çok yakındırlar.

sevdiği kulubün kurulduğu zamanki renklerinin kırmızı-beyaz olduğunu, sonradan balkan harbine duyulan üzüntü sebebiyle kırmızı rengin siyahla değiştirildiğini bilmeyen taraftardır. aksi takdirde erkek adam renkli takım tutmaz gibi bir argümanla ortaya çıkmazlardı, değil mi ?

dünyanın konuştuğu taraftar grubudur. her maça ayrı bir beste hazırlayan ve her maçda yürkleriyle gırtlakları patlayana kadar bağıran insanlardır. siyah ve beyaz renklere aşık olan insanlardır.

bir felsefedir beşiktaşlılık
bazen 5 yaşındaki çocuğun hayata ilk isyanında saklıdır
bazen 14 yaşındaki yeni yetmenin ilk aşkında
siyahın eşsiz gizeminin yanına parlak bir ak olmaktır
özgürlüktür beşiktaşlılık
kartalın kanatları her yürekte saklı olsa
ne farkımız kalırdı
beşiktaşlılık bazen çılgınca sevinmek
bazense yüreğin çıkıcak gibi de olsa kafesinden
sırt sıvalazmaktır
koşulsuz koşullanmanın derinliğinde bir sevgi
aşkla başlayan sel karışır engin felsefeye
dürüstlük olur bazen, bazende kararlılık
en son duraksa delıkanlılık
tespih sallamak kavga etmek değil bahsi-mevzu
herşeyi gözükara yaşamaktır kastim
işte böyledır bizim sevdamız
aşk bitsede bugün
uğramasamda mağbede
burnuma gelmesede köfte ekmek kokuları
varlıgımız karısmıs bir kere o engin denize
ne unutmak mümkün ne yeniden yaşamak
gözümün önünde her saniye bir film şeridi misali
filmin ilk karesinde döktüğüm gözyaşı gözüktü
arman göğsümde
bayragın göklerde
sevdan dillerde
yoklugun son nefesimde
ne mutlu beşiktaşlıyım diyene
ne mutlu türküm diyene

yukarıdaki yazı beşiktaşlı olmanın nasıl bir duygu olduğunu anlatmıştır sanırım.

sevinmek için sevmemiş taraftardır. cezası gereği boş tribünlere ’’ruhumuz yeter’’ yazan yürekli aşıklardır.

beşiktaş’ı var eden en büyük unsurların başında gelir, çoğu zaman taraftar sayesinde avrupa inler.

türkiye de onlardan daha ateşli taraftar yoktur.

(bkz: çarşı)

avrupa’ya ve türkiye’ye nasıl taraftar olunacağının dersini vermiş taraftarlardır.

bir gün herkes beşiktaşlı olmasın bırakın o ayrıcalık bizde kalsın diyerek mesajı gitmesi gereken yere ulaştıran taraftarlardır.

sadece "iki türlü taraftar" oldugunu benimseyen taraftarlardir:
-beşiktaşlı olanlar,
-beşiktaşlı olduğunun farkına varamayanlar...